زهرا عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه مهندسی عمران-آب و سازه های هیدرولیکی،دانشکده مهندسیعمران،دانشگاه سمنان
عادل عساکره - استادیار گروه آموزشی عمران-خاک،دانشکده مهندسی عمران،دانشگاه سمنان

دیوارهای آببند از جمله روشهایی هستند که در پی های نفوذپذیر به منظور کاهش دبی نشت ، فشار بالابرنده و شیب خروجی بکار گرفته می شوند. در تحقیق حاضر از روشهای محاسبات نرم و مدل ماشین بردار پشتیبان برای تخمین مقدار فشار بالابرنده به صورت تابعی از پارامترهای عمق دیوار آببند، محل و زاویه قرارگیری آن استفاده شد. تعداد پنج مدل با ترکیب های متفاوت از پارامترها برای رسیدن به هدف تحقیق حاضر در نظر گرفته شد. برای تعیین دقت مدل پیش بینی از معیارهای ارزیابی ضریب تعیین و خطای جذر میانگین مربعات استفاده شد. نتایج نشان داد که روش ماشین بردار پشتیبان دقت قابل قبولی در تخمین فشار بالابرنده برخوردار بوده و ترکیبی از مدلها که شامل تمام پارامترهای دخیل است ، با ضریب تعیین و خطای جذر میانگین مربعات۹۶۷/۰ و ۰۴/۰ و ۹۲/۰ و ۰۵۵/۰ به ترتیب در مرحله آموزش و آزمون به عنوان مدل برتر انتخاب شد. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده از مدلها، مشخص گردید که از بین پارامترهای مورد بررسی ، محل قرارگیری دیوار آببند و زاویه قرارگیری آن به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را روی فشار بالابرنده دارند.

دیوار آببند، عمق دیوار آببند، محل قرارگیری آببند، زاویه دیوار آببند، فشار بالابرنده، محاسبات نرم