نسیبه طاهری - گروه علوم قرآن و حدیث ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان .
سلیمه ضیایی - گروه علوم قرآن و حدیث ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران ، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، افغانستان .
فاطمه رضاداد - گروه علوم قرآن و حدیث ،مدرسه عالی فقه و قرآن ،مجتمع آموزش عالی خواهران، نمایندگی استان خراسان، جامعه المصطفی العالمیه، مشهد، ایران

تربیت فرزندان از دوران کودکی شروع شده و در زمینههای گوناگون اجتماعی و اقتصادی واعتقادی صورت میگیرد. این تحقیق عهدهدار بیان حکم فقهی والدین در «تربیت اقتصادی»فرزندان است. تربیت اقتصادی به معنای دادن بینش صحیح بر پایه دستورات قرآن، حدیث وآموزههای فقهی به فرزندان است، تا هویت و تصور فرزندان از خودشان بر اساس دستورات اسلاماز اقتصاد قوام یابد. باور انسان که شکلدهنده و تنظیمکننده رفتار آدمی است در زندگی اجتماعی وکار کرد اقتصادی نقش مهمی دارد. توجه اسلام به اقتصاد در همه ابعاد زندگی وجود دارد، از جملهاسلام به تلاش برای کسب روزی تاکید دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تربیت اقتصادیفرزندان با تاکید بر کسب حلال از منظر آموزههای فقهی گردآوری شده است. از نظر احکاماقتصادی بحث حلال و حرام، انگیزه الهی، رعایت اعتدال و رعایت حقوق دیگران مهم بوده ومفاهیمی، مثل رزاقیت الهی، توکل، برکت در حوزه باورهای اقتصادی مطرح میشوند. بر ایناساس، این پژوهش پاسخگوی پرسش تربیت اقتصادی از منظر آموزههای فقهی است که با استفادهاز منابع کتابخانهای و به روش توصیفی، تحلیلی با بررسی آیات و روایات نگاشته شده است.

فقه تربیت, اقتصاد, تربیت اقتصادی, کسب حلال, فقه