امیرمحمد کلابی - استادیار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هدف: پژوهش حاضر باهدف ارائه مدل تاب آوری کسب وکار با استفاده از متغیرهای چابکی سازمانی، انعطاف پذیری استراتژیک، نوآوری مدل کسب وکار و بررسی اثر تعدیلگری نوآوری باز در رابطه نوآوری مدل کسب وکار و تاب آوری کسب وکار انجام شده است. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های دانش بنیان تولیدی نوع ۲ هستند که توسط معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری معرفی شده اند. نمونه آماری نیز ۱۸۳ واحد می باشد که اطلاعات آن ها به روش نمونه گیری دردسترس در بازه زمانی مرداد ۱۴۰۱ لغایت آبان ۱۴۰۱ جمع آوری گردید. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسش نامه محقق ساخته است که پایایی آن با میزان آلفای کرونباخ ۸۳/۰ تایید شده است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش کمی، مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد پی ال اس و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه ۲ صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داده است که انعطاف پذیری استراتژیک بر چابکی سازمانی تاثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین چابکی سازمانی و انعطاف پذیری استراتژیک بر نوآوری مدل کسب وکار و تاب آوری کسب وکار تاثیر مثبت و معنا دارد. علاوه بر این متغیر نوآوری باز رابطه نوآوری مدل کسب وکار و تاب آوری کسب وکار را به صورت مثبت تعدیل می کند. نتیجه گیری: کسب وکارها باید نقاط ضعف خود را در اجرای نوآوری برطرف نمایند و به تقویت نقاط قوت خود جهت اجرای به موقع نوآوری بپردازند؛ برای حفظ این قابلیت و افزایش آن باید به افزایش چابکی سازمانی و انعطاف پذیری استراتژیک پرداخت. همچنین باتوجه به محیط غیرقابل پیش بینی صنایع، کسب وکارها باید از فرایند نوآوری باز برخوردار بوده تا بتوانند در طول زمان، خود را با محیط پویا سازگار کنند.

تاب آوری کسب وکار, نوآوری مدل کسب وکار, نوآوری باز, انعطاف پذیری استراتژیک, چابکی سازمانی