مهدیه ساعی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان

عارضه خشکیدگی خوشه خرما در سالیان اخیر گریبانگیر بخش عظیمی از مناطق خرماخیز کشور گردیده و علی رغم خسارات فراوانی که به اقتصاد مناطق جنوبی کشور وارد ساخته، عوامل ایجاد یا تشدید کننده آن ناشناخته باقیمانده است. تحقیق حاضر سعی بر این داشته که نقش عوامل مدیریتی و خصوصیات درختان خرما را در شدت بروز این عارضه با استفاده از روش آنالیز فاکتور و تخمین یک مدل خطی- لگاریتمی در منطقه جیرفت و کهنوج بررسی کند. باغات آلوده و غیر آلوده از روش کاملا تصادفی انتخاب گردیده و رقم خرمای مورد مطالعه در منطقه مضافتی بوده است. نتایج مطالعه نشان داد شدت عارضه در درختان مسن و بلند قد به مراتب کمتر از درختان کوتاه قد و جوان بوده است. هرس برگ، ایجاد میانه کاری در باغ، استفاده از گرده دهنده مشخص در عوض بکارگیری گرده پایه های مختلف، تنک خوشه در زمان بستن خوشه ها نسبت به زمان گرده افشانی، انجام عملیات شخم به دفعات و مصرف کودهای پتاسه شدت عارضه را کاهش و شوری خاک و مصرف کودهای نیتراته و سولفاته شدت عارضه را افزایش داده است.

آنالیز فاکتور، ابزارهای مدیریتی، خشکیدگی خوشه خرما، رگرسیون چند متغیره، شدت خسارت