نرجس هوشیاری - استادیار، گروه اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری،ایران
نازگل زمانیان - دندانپزشک، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه پاسیفیک آرتور دوگانی، کالیفرنیا، امریکا
فاطمه دوست محمد - دندانپزشک - ساری - ایران

چکیدهمقدمه: آسیب ایاتروژنیک به عصب آلوئولار تحتانی از مواردیست که احتمال وقوع آن طی پراسیجر دندانپزشکی وجود دارد. در این مطالعه سه بیمار که به دنبال کار دندانپزشکی دچار آسیب به عصب آلوئولار تحتانی و بدنبال آن پاراستزی لب و چانه ولثه مربوطه  شده بودند، تحت درمان با تابش لیزر کم توان با فتوبایومدولیشن قرار گرفتند.گزارش مورد: مورد اول: یک خانوم ۵۶ ساله بود که بدنبال کشیدن دندان ۷ چپ پایین و قرارگرفتن گرفت استخوانی دچار پاراستزی لب و چانه ولثه باکال شده بود و بعد از یک سال و نیم به این مرکز مراجعه کرده بود و با تشخیص پاراستزی مربوط به عصب آلوئولار تحتانی (IAN)تحت درمان با فتوبایومدولیشن قرار گرفت. مورد دوم : خانم ۳۸ ساله که پس از قراردادن ایمپلنت در محل دندان ۶ پایین دچار پاراستزی لب و چانه ولثه باکال بود. بلافاصله ایمپلنت خارج شد وبیمار پس از دو هفته تحت درمان فتوبایومدولیشن بصورت دو سیکل با فاصله ۶ ماهه قرار گرفت. مورد سوم: بیمار یک خانم ۲۹ ساله بود که پس از درمان ریشه دندان ۶ پایین در یک جلسه، دچار پاراستزی لب و چانه و لثه باکال شد و دو هفته بعد تحت درمان فتوبایومدولیشن قرار گرفت. از طول موج لیزر دایود ۹۸۰ نانومتر استفاده شد.ارزیابی با اندازه گیری و مقایسه حس لامسه و حس حرارتی قسمت آسیب دیده نسبت به قسمت سالم با مقیاس درد VAS انجام شد. هرسه بیمار گزارش کردند که طی جلسات درمان، حس در ناحیه کرختی بهترمی شد و پس از پایان درمان، بهبودی کامل و یا نسبی حاصل شد.نتیجه گیری: از آنجایی که فتوبایومدولیشن در امتداد مسیر عصب دچار پاراستزی ، می تواند موجب تحریک  رژنراسیون عصب آسیب دیده شود می توان آن را بعنوان روش درمانی بدون عوارض جانبی و غیر تهاجمی قابل قبول در نظر گرفت.

کلمات کلیدی : فتوبایومدولیشن تراپی, عصب آلوئولار تحتانی, تراما, پاراستزی