مهدی دیهیم پور - گروه مدیریت، دانشکده مدیریت دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره)، نوشهر، ایران

یکی از بحران های اساسی سازمان ها در عصر حاضر حضور کم رنگ و کم کاری کارکنان تحت عنوان کارکنان نامرئی است که سرایت این پدیده در کنار کم وکاستی های ذاتی سازمان های دولتی منجر به ایجاد جوی متشنج و مسموم در سازمان می شود. سازمان ها برای مواجهه با این پدیده می توانند از مفهوم سرمایه اجتماعی استفاده کنند. پژوهش حاضر با هدف تعدیل رابطه کارکنان نامرئی در ایجاد مسمومیت سازمانی، با تاکید بر متغیر سرمایه اجتماعی، تحقیقی کاربردی است که با روش توصیفی همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان سازمان های دولتی استان مازندران بودند که تعداد ۲۳۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه جمع آوری شد و پایایی (با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی) و روایی به صورت صوری و همگرا تایید شد. برای تحلیل داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی (آمار توصیفی) و در بخش استنباطی نیز برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و pls۳ استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که رفتارهای کارکنان نامرئی بر ایجاد مسمومیت سازمانی تاثیر می گذارد و متغیر سرمایه اجتماعی این رابطه را تعدیل می کند.

کارکنان نامرئی, مسمومیت سازمانی, سرمایه اجتماعی