شهریار زروکی - گروه اقتصاد انرژی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
آرمان یوسفی بارفروشی - گروه علوم اقتصادی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
زهرا یوسف زاده روشن - گروه اقتصاد نظری، دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران
احمدرضا احمدی - گروه اقتصاد نظری، دانشکده اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در پژوهش حاضر رفاه اقتصادی و حجم اقتصاد زیرزمینی به ترتیب با استفاده از شاخص ترکیبی رفاه اقتصادی و روش علل چندگانه آثار چندگانه محاسبه و برآورد شد. سپس با استفاده از رهیافت خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی در قالب خطی (متقارن) و غیرخطی (نامتقارن)، اثر رانت نفتی بر رفاه اقتصادی با توجه به سطح اقتصاد زیرزمینی در دوره زمانی ۱۳۵۲ تا ۱۴۰۰ بررسی شد. نتایج پژوهش در بلندمدت نشان می‎دهد که رانت نفتی اثر مثبت بر رفاه اقتصادی در الگوی متقارن دارد. در قالب نامتقارن نیز رانت نفت اثر مثبت و البته نامتقارن بر رفاه اقتصادی دارد. بدین نحو که با افزایش ها در رانت نفت، رفاه اقتصادی افزایش یافته و با کاهش ها در آن، رفاه اقتصادی کاهش می یابد. همچنین اندازه اثرگذاری افزایش‎ها بر رفاه اقتصادی در رانت نفت بیش از کاهش ها در آن است. یافته دیگر آنکه سطح بالاتر از اقتصاد زیرزمینی، سبب کاهش اثرگذاری مطلوب افزایش‎ها در رانت نفتی بر رفاه اقتصادی می‎شود. نرخ تورم نیز در هر دو قالب با اثری منفی بر رفاه اقتصادی همراه است. طبقه بندی JEL : I۳۱, O۱۷ C۲۲,

اقتصاد زیرزمینی, ایران, خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی غیرخطی, رانت نفت, رفاه اقتصادی