تاثیر تنش شوری و خشکی بر برخی از ویژگیهای جوانه زنی ژنوتیپ های کنجد

با توجه به شرایط آب و هوایی کشورمان و لزوم توجه به کشت دانه های روغنی و شناسایی ارقام مقاوم به خشکی و شوری در کنجد، آزمایشی در سال 1388 بر روی دو ژنوتیپ کنجد (داراب 1 ویلووایت) در 7 سطح پتانسیل آب مختلف ( 0/5- و 1- و 1/5- و 2- و 2/5- و 3- و 3/5-) توسط NaCl (جهت اعمال تنش شوری) و PEG6000 (جهت اعمال تنش خشکی) انجام شد. این ازمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی و در 4 تکرار بود. صفات مورد بررسی در این آزمایش درصد جوانه زنی، وزن خشک ساقه چه ، وزن خشک ریشه چه و نسبت ساقه چه به ریشه چه بودند. نتایج آزمایشات حاکی از آن بود که تاثیر تنش خشکی بر روی درصد جوانه زنی، نسبت ساقه چه به ریشه چه (در سطح احتمال 0/01) و وزن خشک ریشه چه (سطح احتمال 5 درصد) معنی دار بود، ولی بر روی وزن خشک ساقه چه تاثیر معنی داری نداشت. تاثیر تنش شوری نیز بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود. اثر متقابل در هیچکدام از صفات مورد بررسی معنی دار نشد.

Keywords:

جوانه زنی , خشکی , شوری , کنجد