بررسی اثرمتقابل غلظت های مختلف نمکهای کلریدپتاسیم وسولفات سدیم وسطوح مختلف اسیدجیبرلیک برشاخص های قوه نامیه بذردوگونه علف چمنی

به منظور ارزیابی اثر تنظیم کننده های رشد برای غلبه بر تنش شوری بر روی جوانه زنی دو گونه بذر چمن، آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بذور گونه های بلوگراس (Poa pratensis) و برموداگراس (Cynodon dactylon) تحت تنش های شوری کلرید پتاسیم و سولفات پتاسیم در پنج سطح (0 و 75 و 150 و 225 و 300 mmo1/lit) و تیمار اسید جیبرلیک در سه سطح (0 و 150 و 300 ppm) قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط تیمار شوری کلرید پتاسیم اعمال شده درصد جوانه زنی درپوا با وجود تیمار اسید چیبرلیک تفاوت معنی داری نسبت به تیمار بدون اسید جیبرلیک نشان نداد، و در پنجه مرغی افزایش نمک همزمان با افزایش غلظت اسید جیبرلیک منجر به کاهش درصد جوانه زنی شدو د رحالی که به کارگیری اسید جیبرلیک تا سطح 150 ppm درصد جوانه زنی درپوا را در سطوح بالاتر از 225 mmo1/lit تیمار شوری سولفات سدیم بهبود بخشید.بذور پنجه مرغی ضعیف تر عمل کردند و جوانه زنی در سطوح بالاتر 75 mmo1/lit نمک سولفات سدیم حتی با حضور اسید جیبرلیک از بین رفت. سرعت جوانه زنی د ربذور هر دو گونه تفاوت معنی داری در به کارگیری سطوح مختلف اسید جیبرلیک در غلظت های مختلف تنش شور نشان نداد.

Keywords:

اسیدجیبرلیک تنش شوری , جوانه زنی , گونه های چمنی