Hadi Dehghan-Manshadi - دانشجوی دکتری زلزلهشناسی، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
Noorbakhsh Mirzaei - دانشیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
Morteza Eskandari-Ghadi - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، ایران

در این کار، گستره E ?۵۴-۵/۴۹ و N ?۱/۳۴-۳۱ برای بررسی لرزهزمین ساخت و لرزهخیزی منطقه اصفهان انتخاب شده است. از نقشههای زمینشناسی با مقیاس ۱:۲۵۰۰۰۰ و ۱:۱۰۰۰۰۰ ناحیه اصفهان برای استخراج دقیق تر گسلهای ناحیه مورد نظر استفاده و از آن برای بررسی لرزهزمین ساخت منطقه بهره گرفته شده است. بررسی سازوکار کانونی ۱۸ زمینلرزه با ۳/۴Mw ? ، در این منطقه، وجود مولفه غالب معکوس را برای اکثر آنها (۱۱ مورد) نشان میدهد. با استفاده از دادههای زمینلرزههای تاریخی و دستگاهی از منابع جهانی (USGS,ISC) و محلی فهرست نامه کامل و یکنواختی مشتمل بر ۱۷۰ زمینلرزه دستگاهی و ۱۰ زمینلرزه تاریخی از منطقه تهیه و براساس آن لرزهخیزی این ناحیه مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور یکنواختی فهرست نامه ، در هر ایالت لرزهزمین ساختی رابطهای برای تبدیل مقیاس بزرگی mb به Ms تعیین و به کار گرفته شد. برای محاسبه دقیقتر پارامترهای لرزهخیزی، عدم قطعیت بزرگی زمینلرزهها و همچنین آستانه کامل بودن دادهها، بررسی و مدنظر قرار گرفته است. مقدار پارامتر b (b-value) برای ایالت لرزهزمین ساختی زاگرس و ایران مرکزی-شرق ایران در گستره مورد بررسی به ترتیب، معادل ۰۵/۰ ± ۹۵/۰ و ۱۲/۰ ± ۸۱/۰، نرخ رویداد زمینلرزه، ?، برای زمینلرزههای با بزرگی ۳ ? Ms معادل ۴۱۳/۰ ± ۹۷۶/۴ و ۱۲۹/۰ ± ۴۸/۰، برآورد شده است. بیشینه بزرگی زمینلرزه قابل انتظار برای ایالت لرزهزمین ساختی زاگرس در گستره مورد بررسی، Mmax، ۶۷/۰ ± ۴/۷ و برای ایران مرکزی-شرق ایران ۷۴/۱ ± ۸/۷ برآورد شده است. همچنین، تاثیر دستهبندی نکردن دادههای دستگاهی (با اختصاص آستانه کامل بودن و عدم قطعیت خاص آن دسته)، روی پارامترهای لرزهخیزی بررسی شده است، نتیجه آنکه تاثیر آن روی مقدار پارامتر b و نرخ رویداد محسوستر از تاثیر آن روی Mmax است. همچنین، باعث کاهش چشمگیر عدم قطعیت پارامترهای لرزهخیزی می شود.

آستانه کامل بودن دادهها, عدم قطعیت بزرگی, لرزهخیزی, لرزهزمین ساخت, ناحیه اصفهان