مصطفی الراجی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه یزد

با توجه به توانایی اقتصاد دانش بنیان در کمک به کشورهای در حال توسعه در جهت ارتقای جایگاه در اقتصاد جهانی، تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه فعالیت های مستمری در جهت دستیابی به اقتصاد دانش بنیان انجام دادند. در همین راستا، ایران نیز به یک برنامه یکپارچه و منسجم مبتنی بر شرایط و توانمندی های داخلی نیازمند است. اولین گام در برنامه ریزی برای دستیابی به یک اقتصاد دانش بنیان، ارزیابی وضعیت موجود است. بنابراین، تحقیق حاضر به بررسی وضعیت شاخص های اقتصاد دنش بنیان در ایران کشورهای منتخب می پردازد. در این راستا، دوره زمانی ۲۰۱۵-۲۰۱۰ انتخاب گردیده و از آمار توصیفی و روش امتیاز استاندارد استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی شاخص های اقتصاد دانش بنیان در ایران و کشورهای منتخب نشان می دهد که ایران در نرخ ناخالص ثبت نام در دانشگاه، مقالات مجلات علمی به ازای یک میلیون نفر و تعداد مشترکین تلفن ثابت در ۱۰۰۰ نفر در وضعیت مناسب، در رشد سالیانه تولید ناخالص داخلی و شاخص توسعه انسانی در وضعیت متوسط و در شاخص آزادی اقتصادی، کیفیت مقررات، حاکمیت قانون، تعداد مشترکین تلفن همراه در ۱۰۰۰ نفر و نسبت کاربران اینترنت به ۱۰۰۰ نفر در وضعیت نامناسبی قرار دارد. نتایج حاصل از محاسبه امتیاز ترکیبی اقتصاد دانش بنیان در ایران نیز دلالت بر آن دارد که امتیاز ایران در سال های مورد بررسی بهتر نشده و همواره منفی بوده است.

اقتصاد دانش، اقتصاد دانش بنیان، شاخص های اقتصاد دانش بنیان، امتیاز استاندارد