سیده مینا زارعیان - دانشجو کارشناسی ارشد رشته طراحی پارچه و لباس در موسسه آموزش عالی آپادانا

صنایع دستی یکی از معرفهای فرهنگی و هنری هر کشور قلمداد میشود که میزان غنای فرهنگ هر کشور را به جهانیان به اثبات میرساند. در این میان، میناکاری این هنر با اصالت ایرانی امروز تنها با ظاهری از شیئی زینتی و بدون کاربرد با همان ظاهر تکراری و بدون نوآوری، به انزوای ویترینهای منازل و فروشگاه ها رانده شده است. اما این هنر، امروز نیازمند توجهی در خور و شایسته برای نوسازی و ورود به بازار خرید و فروش داخلی و جهانی میباشد. با توجه و نگاهی شایسته به این هنر و صنعت در حال فراموشی و ایجاد نوآوری در تولید این مصنوعات و وارد کردن آن به چرخه استفاده محصولات کاربردی زندگی مانند ظروف غذاخوری، شاید بتوان گامی موثر در ارتقای این هنر در سطح بازارهای ایرانی و جهانی برداشته شود. در این پژوهش به بررسی هنر میناکاری، اشیاء، طرحها، رنگها و شیوه های ساخت میناکاری، چگونگی ارتقاء، در حفظ هنر میناکاری و ترویج صنعت میناکاری پرداخته خواهد شد. انگیزه اصلی این تحقیق بررسی و ارتقاء هنر میناکاری ایران با هدف عرضه این هنر در جهان است. این مقاله قصد دارد نگاهی کامل به هنر میناکاری داشته باشد و در نهایت بررسی کند که چگونه میتوان این هنر را ارتقاء داد. پژوهش حاضر سعی بر این داشته تا با شناخت ماهیت میناکاری و وارد شدن در جزئیات روشهای ساخت آن همچنین با در نظرگیری علل عدم موفقیت این هنر در بازار، جایگاه مطلوبی که شایسته این هنر باشد را ایجاد نماید. این پژوهش، در واقع تلاشی برای شناساندن هنر میناکاری با شمایل و کاربردی جدید به جهان بوده است. امید است تا این تلاش، نتایج مطلوب این مقاله را در پی داشته باشد.

میناکاری، صنایع دستی، صنعت، هنر