مریم غفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه تهران
غلامعلی اکبری - استادیار زراعت دانشگاه تهران
آرش محمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه تهران
سیامک عزیز خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

جوانه زنی اولین مرحله حساس د رچرخه زندگی کیاهان به شمار رفته که تعیین کندده استقرار مطلوب گیه عملکرد نهایی آن است. تنش خشکی ممکن است سبب تاخیر یا کاهش جوانه زنی گشته و یا حتی به طور کامل مانع جوانه زنی گردد. به منظور مطالعه تاثیر جیبرلین بر جوانه زنی و رشد گیاهچه سویا تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب در طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف جیبرلین ( 0 و 50 و 100 و 150 و 200 ppm) و تنش خشکی (0(آب مقطر)، 2- و 4- و 6- و 8- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر تنش خشکی و جیبرلین بر صفات درصد جوانه زنی، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و شاخص طولی و وزنی گیاهچه معنی دار بود ( سطح احتمال 1 درصد). همچنین اثر متقابل جیبرلین ×تنش خشکی بر صفات ذکر شده معنی دار شد ( سطح احتمال 1 درصد) . نتایج نشان داد که کاربرد جیبرلین صفات درصد جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه را افزایش داد. بر عکس افزایش سطوح تنش منجر به کاهش درصد جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه گردید. به طور کلی نتای نشان داد که کاربرد جیبرلین اثرات خشکی را تخفیف داده و منجر به افزایش مولفه های جوانه زنی گردید.

جیبرلین، پلی اتیلن گلایکول، تنش خشکی، جوانه زنی، سویا