تأثیر باکتریهای محرک رشد بر پارامترهای جوانه زنی در گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum) تحت تنش خشکی

به منظور مطالعه تاثیر تلقیح بذر با کودهای بیولوژیک بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی گشنز (Coriandrum sativum) تحت تنش خشکی آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تنش های محیطی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در چهار سطح خشکی ( 0 و 3- و 6- و 9- بار) با ماده اسمیتک پلی اتیلن گلایکول 6000 به همراه پیش تیمار کودهای بیولوژیک نیتروکسین ( حاوی باکتری های Azospirillum و Azotobacter) و سوپرنیتروپلاس ( حاوی باکتری های Azospirillum و Bacillus subtilis و Pseudomonas fluorescence) اجرا شد. ویژگی های مورد بررسی شامل درصد جوانه زنی روزانه، متوسط زمان لازم برای جوانه زنی، طول ساقه چه، طول ریشه چه، وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی بنیه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود. نتایج حاکی از آن بود که در تمامی صفات ، تیمارهای تلقیح باکتریایی ( نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس) نسبت به تیمار عدم تلقیح، افزایش داشت و اثر متقابل تیمارهای باکتری و خشکی در تمامی صفات ( به جز متوسط زمان لازم برای جوانه زنی)، بر همکنش معنی داری نشان داد. بیشترین میزان صفات درصد و متوسط جوانه زنی روزانه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه مربوط به تیمار باکتری نیتروکسین در تیمار شاهد بود که نسبت به تیمار عدم تلقیح به ترتیب 42 و 41 و 113 درصد افزایش داشت. همچنین بیشترین میزان صفات طول ریشه چه و ساقه چه و شاخص طولی بنیه گیاهچه مربوط به تیمار سوپرنیتروپلاس سطح 3- بار بود که نسبت به تیمار عدم تلقیح به ترتیب 141 و 450 و 180 درصد افزایش داشت.

Keywords:

پلی اتیلن گلیکول , جوانه زنی , کود بیولوژیک , گشنیز