معصومه الیاسی - دانشجوی کارشناسی آموزش و پرورش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

در دهه های اخیر، توجه به دانش آموزان ابتدایی و آموزش آن ها به عنوان سرمایه ی اجتماعی و فرهنگی جوامع به عنوان یکی از اولویت های اساسی توسعه ملی ظهور کرده است. یکی از جنبه های حیاتی در فرآیند آموزش و تربیت جوانان، توسعه مهارت های اجتماعی آنان می باشد. مهارت های اجتماعی نقش اساسی در شکل گیری هویت فردی، ارتباطات بین فردی، تعامل اجتماعی و توانایی های گروهی ایفا می کنند. از این رو، بررسی عواملی که می توانند بر توسعه مثبت این مهارت ها در دوران ابتدایی تاثیر گذار باشند، ضروری به نظر می رسد. در این سیاق، تاثیر مثبت گرایی به عنوان یک عامل روان شناختی مهم، بر توسعه مهارت های اجتماعی در دانش آموزان دوره ابتدایی مورد بررسی قرار می گیرد. مثبت گرایی به عنوان یک رویکرد به زندگی، نگرش و دیدگاهی ست که به جلب انرژی مثبت و بهبود فرآیندهای شناختی و اجتماعی فرد کمک می کند. چگونگی اثرگذاری این نگرش مثبت بر توانمندی های اجتماعی در دوران ابتدایی از اهمیت خاصی برخوردار است و در این مقاله، تلاش می شود تا این اثرگذاری به دقت بررسی گردد. در دنیای پیچیده و پویا امروزی، دانش آموزان نیازمند مهارت های اجتماعی قوی هستند تا بتوانند با چالش ها و فرصت های زندگی اجتماعی خود مواجه شوند. مثبت گرایی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در فرآیند تربیت اجتماعی، می تواند بهبود و تسهیل در یادگیری این مهارت ها منجر شود. بنابراین، بررسی تاثیر مثبت گرایی بر توسعه مهارت های اجتماعی در دانش آموزان دوره ابتدایی امری ضروری و اساسی است. نتایج این بررسی می تواند به مدارس، مدیران تربیتی و والدین کمک کند تا راهکارها و برنامه هایی را برای افزایش مثبت گرایی و تقویت مهارت های اجتماعی در دانش آموزان بهتر درک و اجرا کنند.

مثبت گرایی، مهارت اجتماعی، آموزش، یادگیری، دانش آموزان، دوره ابتدایی.