پریسا مشفق - کارشناسی ارشد سلامت سالمندی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهاب پاپی - استادیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
مریم خزائی پول - دانشیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

مقدمه: به دلیل پیشرفت علم و بهبود شرایط بهداشتی جمعیت سالمندان روبه افزایش است. فاکتورهای اجتماعی، روانی و رفتاری، رضایتاز زندگی سالمندان را تحت تاثیر قرار می دهند. این مقاله باهدف ارزیابی فاکتورهای چندگانه مرتبط با رضایت از زندگی در سالمندان شهرقم انجام شد.مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی_ تحلیلی است که بر ۶۷۹ سالمند شهر قم و با استفاده از نمونه گیری در دسترس در سال ۱۳۹۷انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، رضایت از زندگی، وضعیت شناختی، حمایت اجتماعی و فعالیت هایروزمره زندگی جمع آوری شد و با استفاده از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیلشد.یافته ها: میانگین سنی سالمندان شرکت کننده ۶۲ - ۷۰ سال بود و میانگین امتیاز رضایت از زندگی ۷ / ۱۳ - ۷۳ / ۳ بود. نتایج به دست آمدهرابطه قابل توجه بین شغل و تحصیلات با رضایت از زندگی را نشان میدهد. همچنین نتایج نشان داد که حمایت اجتماعی، وضعیت شناختیو سلامتی و فعالیت های روزمره فاکتورهای پیش بینی کننده سطح رضایت از زندگی سالمندان هستند.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تغییرات زندگی در دوره سالمندی به میزان قابل توجهی می تواند با کمک حمایت های اجتماعی،وضعیت شناختی و سلامتی و فعالیت های روزمره پیش بینی شود. بنابراین برای افزایش سطح رضایت از زندگی در سالمندان ارتقاء و بهبوداین چهار فاکتور ضروری می باشد.

رضایت از زندگی، سالمندان، ایران، قم.