غزاله قاسم زاده - دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

مقدمه: اختلالات افسردگی به طور گستردهای مشاهده می شود. در افراد مبتلا به اختلالات عصبی و شناختی مانند آلزایمر، پارکینسون،نشان دهنده روابط بین افسردگی و شناخت می باشد. افسردگی یک عامل خطر برای سلامت بوده و حتی ممکن است باعث مرگ شود. عواملمتفاوتی در ایجاد افسردگی وجود دارد که شامل ناتوانی، سوگ، جنسیت، اختلالات خواب و انزوای اجتماعی. مطالعات نشان داده اند که درسنین بالاتر تعاملات اجتماعی می تواند باعث بهبود سلامت و شناخت شود. بنابراین مشارکت اجتماعی یک امر مهم در سلامت روان درسالمندان است. مطالعات نشان داده اند که تحریک ذهنی و فیزیکی مرتبط با فعالیت های اجتماعی در برابر زوال شناختی محافظت کند.مداخلات موسیقی مانند فعالیت های موسیقی درمانی و آموزش موسیقی ممکن است در تقویت عملکردهای اجتماعی – شناختی نقشداشته باشند به ویژه اگر این فعالیت ها به صورت گروهی انجام شود. موسیقی در گروه می تواند باعث تقویت ارتباطات، هماهنگی، همکاری وهمدلی بین اعضای گروه شود .مواد و روش ها: با استفاده از جدول اعداد تصادفی ۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش یکبرنامه آموزشی ۱۲ جلسه ای به مدت ۷۰ دقیقه ای، هفته ای دو بار برگزار شد. همچنین برای گروه کنترل نیز ۱۲ فعالیت ژیمناستیک ۴۵دقیقه ای، دو بار در هفته در نظر گرفته شد که بر اساس تمرینات ملایم و تحت نظارت فیزیوتراپیست بود .یافته ها: نتایج حاکی از آن است که در گروه آزمون بهبودی قابل توجهی در شاخص افسردگی مشاهده شد درصورتیکه در گروه آزمونهیچ بهبودی وجود نداشت. همچنین سطح شناختی در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است .نتیجه گیری: آموزش موسیقی تاثیر مثبتی بر روی علائم خلق افسرده، عملکردهای شناختی عمومی و عملکردهای اجتماعی – شناختیدر سالمندان داشته باشد. آموزش موسیقی همچنین می تواند یک روش کارآمد برای به تاخیر انداختن زوال عملکرد شناختی باشد. همچنینمداخلات موسیقی جهت کاهش و کنترل رویکردهای دارویی نیز استفاده شده و بهعنوان طب مکمل قرار بگیرد

افسردگی، مداخله موسیقی، پیشگیری، اختلال شناختی، مشارکت اجتماعی