جایگاه خراسان در سیاست مذهبی شاهان صفوی
عنوان مقاله: جایگاه خراسان در سیاست مذهبی شاهان صفوی
شناسه ملی مقاله: JR_HISTO-7-26_002
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_HISTO-7-26_002
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد اشرفی - عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
خلاصه مقاله:
احمد اشرفی - عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود
مذهب تشیع به وسیله شاه اسماعیل اول در سال ۹۰۷ هجری به عنوان تنها مذهب رسمی کشور اعلام گردید و رسمیت یافت. شاه صفوی در اجرای سیاست مذهبیاش به تندرویهای بیهوده و تعصبات بیجای مذهبی زیادی دست زد که پیامدهای منفی بلندمدت و کوتاهمدت زیادی در ایران و به ویژه در خراسان که همجوار مرزهای دولت سنیمذهب ماوراءالنهر بود، گردید. دولت شیبانی به وسیله شیبک خان ازبک تقریبا همزمان با دولت صفوی تشکیل شده بود و موسس آن فردی متعصب و جنگجو بود و افراطگریهای شاه صفوی، او را به مقابله با ایران سوق داد. اگر چه او در نبرد مرو کشته شد ولی حملات ازبکان در سراسر دوره صفویه کم و بیش ادامه داشت و ساکنان صبور و مظلوم خراسان بهای نابخردیهای دولتمردان خود را پس میدادند. خراسان عصر صفوی به عنوان یکی از کانونهای کهن فرهنگی و معنوی ایران و پایگاه دوستداران اهل بیت محسوب میشد، و وجود بارگاه اماه هشتم(ع) نیز بر این موقعیت، میافزود و دولت صفوی که خود را مروج و حامی مذهب تشیع میدانست، به این خطه توجه ویژهای داشت و خراسان به عنوان یکی از مولفههای مهم تاثیرگذار در سیاست مذهبی شاهان صفوی به شمار میرفت. شاهان صفوی به خصوص شاه عباس اول هر وقت فرصتی دست میداد به زیارت امام هشتم(ع) میشتافتند و شکی نیست که از این رهگذر به دنبال اجرای سیاست مذهبی خود و کسب مشروعیت و مقبولیت دینی در میان مردم بودند.
کلمات کلیدی: خراسان, سیاست مذهبی, صفویه.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1858404/