اندومتریوز و نقش بالقوه بیومارکرها در تشخیص و درمان آن: مطالعه مروری روایتی

ضایعاتی که از بافت آندومتر در اندام های خارج رحمی مانند صفاق لگن، تخمدان ها و روده ها منشا می گیرد، اندومتریوز نامیده می شود. این شرایط که در ارتباط با ناباروری است، در بیشتر خانم ها با درد مزمن همراه است. اگرچه علت دقیق این عارضه هنوز بطور کامل مشخص نشده اما عوامل ایمونولوژیکی، هورمونی و نورولوژیکی در مکانیسم های ایجادکننده علائم آن دخیل هستند. روش استاندارد طلایی برای تشخیص این بیماری، لاپاروسکوپی است که به دلیل تهاجمی بودن آن، تشخیص این بیماری را به طور متوسط ۱۱-۷ سال به تاخیر می اندازد که ممکن است عواقب جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. بنابراین، همواره نیاز به بیومارکرهای غیرتهاجمی برای تشخیص زودهنگام بیماری وجود دارد. در مطالعه مروری حاضر به ارزش تشخیصی miR ها در اندومتریوز پرداخته شد. بیان تعدادی از miR ها در بافت و سرم بیماران مبتلا به آندومتریوز به دلایل مختلفی افزایش می یابد، که بررسی سریع این بیومارکرها می تواند با جلوگیری از عوارض آسیب زا، به تشخیص زودهنگام و غیرتهاجمی این بیماری کمک کند. در مجموع، شناسایی ژن هایی که با بیماری اندومتریوز در ارتباط هستند اگرچه دشوار است اما می تواند در تشخیص و پیش آگهی و مدیریت درمان این بیماری بسیار کمک کننده باشد. در این مطالعه مروری روایتی، در ابتدا، طبقه بندی و بررسی علائم بالینی و همچنین فرضیه های موجود در مورد علت آندومتریوز بررسی می شود و در نهایت انواع بیومارکرهایی که دارای حساسیت و ویژگی های قابل قبولی برای تشخیص آندومتریوز هستند، معرفی می گردند.

Keywords:

Endometriosis , Biomarkers , Genetics , Ovaries , Hormone , آندومتریوز , بیومارکرها , ژنتیک , تخمدان , هورمون