محمد جواد پیران
محمود دی پیر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

با فراگیر شدن شبکه های اجتماعی و رشد افزون اطلاعات به اشتراک گذاری شده در آن ها، کاربران این شبکه ها در معرض تهدیدهای بالقوه-ی امنیت و حریم خصوصی داده ها قرار دارند. تنظیمات حریم خصوصی گنجانده شده در این شبکه ها به کاربران کنترل کاملی در جهت مدیریت و خصوصی سازی دسترسی به اطلاعات اشتراکی شان توسط کاربران دیگر نمی دهد. در این مقاله به کمک مفهوم گراف اجتماعی، یک مدل جدید کنترل دسترسی کاربربه کاربر پیشنهاد شد که امکان بیان سیاست های حریم شخصی و کنترل دسترسی دقیق تر و حرفه ای تری را برحسب الگو و عمق روابط میان کاربران در شبکه های اجتماعی فراهم می کند. در این مقاله با به کارگیری روش شاخصه ای منظم، روابط غیرمستقیم در میان کاربران موردبررسی و تحلیل قرارگرفته و سیاست های دقیق تری نسبت به مدل های قبلی ارائه شده است. ارزیابی نتایج نشان داد، در مورد ۱۰ همسایه برای هر کاربر، تجمع احتمال یافته های یک مسیر واجد شرایط، به ترتیب برای سه حلقه شمارنده اول برابر ۱، ۵/۱۰ و ۳/۶۷ درصد است، و نهایتا برای شمارنده چهارم به ۱۰۰ درصد می رسد که با افزایش مشخصه شمارشی تعریف شده، زمان اجرای متوسط الگوریتم پیشنهادی و سایر الگوریتم های ارائه شده در روش های قبلی افزایش می یابد اما برای حدود بالاتر مشخصه شمارشی، الگوریتم پیشنهادی بهتر از الگوریتم های قبلی عمل می کند.

شبکه های اجتماعی، امنیت شبکه، حریم خصوصی، حلقه شمارنده، امنیت داده ها.