وحید تقی نژاد عمران - دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه مازندران، بابلسر، مازندران، ایران
زهرا میلا علمی - استاد گروه اقتصاد، دانشگاه مازندران، بابلسر، مازندران، ایران
مبین رمضان پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه اقتصاد، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

هدف اصلی مقاله آزمون این فرضیه است که آیا بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ گویی دولت می تواند با کاستن اتکای دولت‎ها به درآمد حق الضرب و اتکای بیشتر به مالیات، توزیع درآمد را بهتر سازد. بدین منظور، از روش حداقل مربعات کاملا اصلاح شده برپایه داده­های کشورهای منتخب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) و نیز گروه اقتصادی متشکل از هشت کشور اسلامی درحال توسعه (D۸) سال های ۲۰۰۸ - ۲۰۱۸ به کار گرفته شد. یافته­ها نشان داد متغیر سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ گویی با کاستن اندازه اتکای دولت به درآمد حق الضرب می‎تواند زمینه بهبودی توزیع درآمد در این کشورها را فراهم کند. همچنین، رشد درآمد به بهبود سنجه برابری درآمدی می­انجامد؛ یعنی، میان دو هدف رشد اقتصادی و توزیع درآمد هیچ رابطه جایگزینی مشاهده نشد. براساس یافته­ها، با بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر مردم و پاسخ گویی دولت و نیز تقویت رشد اقتصادی می­توان برای بهبودی توزیع درآمد گام­های موثری برداشت.

طبقه بندی JEL: C۲۳؛ D۶۳؛ E۳۱؛ O۵۰ واژگان کلیدی: مالیات تورمی, متغیر سیاسی, نابرابری درآمدی