اسیدکاری یکی از روش های افزایش تولید، انگیزش و تحریک مخازن کربناته می باشد و اسید کلریدریک متداول ترین اسید برای اسیدکاری این مخازن است. واکنش سریع این اسید با اجزای کلسیتی سازندهای کربناته موجب آسیب و خسارت به آن ها می شود. لذا با استفاده از افزایه کندکار اسید باید اثرات آن را بر روی سازند کند کرد. این عمل نفوذپذیری اسید در عمق سازند را افزایش داده و باعث بازده بیشتر چاه می شود.به منظور بررسی اثر افزایه کندکار اسید امولسیونی، یک مغزه کربناته از گروه بنگستان، میدان اهواز تهیه شد و یک سیستم ارزیابی بر اساس کاهش وزن سنگ طراحی شد. آزمایش ها با استفاده از یک نمونه کندکار تجارتی پرمصرف و یک نمونه کندکار طراحی شده در حضور محلول امولسیون اسید کلریدریک ۱۵ و ۲۸ درصد وزنی تحت شرایط دینامیک و در دمای ۲۵ و ۵۸ درجه سانتیگراد انجام گرفت و اثر پارامترهای غلظت و دما بر روی کندکار اسید بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که دما، اثر معکوسی بر کندکاری اسید کلریدریک در حضور دو افزایه فوق دارد به طوری که میزان کندکاری هر دو نمونه در دمای ۵۸ درجه سانتیگراد حدود ۵/۲ برابر نسبت به دمای ۲۵ درجه سانتیگراد کاهش یافته است. انحلال بیش از حد مغزه (۵/۱۶-۵/۱۴ درصد) در امولسیون ساخته شده با اسید ۲۸ درصد در دمای ۵۸ درجه سانتیگراد در حضور هر دو نمونه کندکار دلیل بر آن است که اسید کلریدریک با غلظت فوق و یا بالاتر محیط بحرانی برای مخازن کربناته محسوب شده و باعث تخریب و آسیب سازند می شود.مقایسه مقدار کاهش وزن سنگ های آزمایش شده نیز نشان می دهد که محلول امولسیون اسید کلریدریک ۱۵ درصد در اسیدکاری ماتریکسی مخازن کربناته، نسبت به محلول امولسیون اسید ۲۸ درصد، ارجحیت دارد.

Carbonate Reservoirs, Acid retarder, Wells stimulation, Wells acidizing