سعید صابونی - دانشجوی دکتری شهرسازی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
مصطفی بهزادفر - استاد گروه شهرسازی و معماری، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
حمیدرضا صارمی - دانشیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هدف مقاله شناخت موثرترین عوامل رقابت­پذیری شهر جدید پرند و میزان اثرگذاری هر کدام می باشد. بدین منظور، از روش کیفی و رویکرد نظریه پردازی داده بنیاد بر اساس رهیافت نظری استراوس و کوربین (۱۹۹۸) استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و روش گردآوری اطلاعات، نمونه گیری هدفمند با ۳۱ نفر از خبرگان آشنا به مباحث شهر جدید پرند (استادان دانشگاه ها و کارفرمایان مسکن و پروژه های شهری) تا حد اشباع نظری و کفایت مقوله ها بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد و براساس آن، مدل کیفی پژوهش طراحی گردید. در مرحله کیفی، در کد گذاری باز ۶۱ مفهوم به دست آمد که در کدگذاری محوری به ۱۹ مفهوم اصلی تقلیل یافت. یافته ها نشان داد از بعد اقتصادی، مولفه سرمایه گذاری و از بعد سیاسی – نهادی، مولفه حاکمیت قانونی و سازمانی با ضریب یک بیش ترین تاثیر و در بعد اجتماعی، عدالت با ضریب (۳۸۳/۰) کم ترین تاثیر را بر رقابت پذیری شهر جدید پرند دارند. دیگر نشانگرها دارای ضریب تعیین در محدوده متوسط بوده اند.

طبقه بندی JEL: Q۵۴, Q۵۵, Q۴۲. واژگان کلیدی: رقابت پذیری, توسعه شهری, شهر جدید, شهر پرند