الهه شارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد محیط زیست، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
علی فریدزاد - استادیار گروه اقتصاد انرژی دانشگاه علامه طباطبائی
علی اصغر بانویی - استاد گروه اقتصاد توسعه و برنامه ریزی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده هدف این مقاله سنجش آثار تغییر تکنولوژی و توزیع بر شدت انتشار دی اکسیدکربن پنج صنعت انرژی بر اول کشور با استفاده از رویکرد شناسایی ضرایب مهم جدول داده- ستانده سال ۱۳۹۰ می باشد. نتایج حاصل از دو رویکرد تقاضامحور «لئونتیف» و عرضه محور «گش» نشان می دهد یک درصد تغییر تکنولوژی و توزیع هر کدام از بخش های ساخت مواد شیمیایی و محصولات شیمیایی، ساخت کک، فراورده های حاصل از تصفیه نفت و سوخت های هسته ای، ساخت فلزات اساسی و ساخت کانی غیرفلزی منجر به کاهش بیش از یک درصد شدت انتشار دی اکسیدکربن تمام پنج صنعت انرژی بر مورد بررسی می شود. از آنجا که بخش های یاد شده، از لحاظ انتشار دی اکسیدکربن در وضعیت نامناسبی قرار دارند، ضروری است با اجرای سیاست های کاهش انتشار، شدت انتشار دی اکسیدکربن در این بخش ها را به مقدار زیادی کاهش داد.

طبقه بندی JEL: C۶۷؛ O۳۹؛ P۱۸؛ Q۵۴. واژگان کلیدی: رویکرد لئونتیف, رویکرد گش, شدت انتشار دی اکسیدکربن, صنایع انرژی بر, تحلیل حساسیت