سیده نگار صمدی جیردهی - گروه مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مهرداد کوکبی - گروه مهندسی پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
شهرام پوربیرانوند - گروه علوم تشریح، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

در این پژوهش داربست های نانوکامپوزیتی پلی وینیلیدن فلوراید حاوی نانولوله های کربنی به روش الکتروریسی با درصدهای وزنی مختلف نانولوله کربنی (۱/۰، ۲/۰، ۳/۰) تهیه شد و اثر شرایط دینامیک راکتور زیستی (مشابه تپش قلب ) بر چسبندگی و رشد سلولی مطالعه شد. آستانه همپوشی هدایت الکتریکی سامانه در ۲/۰ درصد وزنی از نانو لوله های کربنی به دست آمد که در این درصد بهینه ، تمایل به چسبندگی و تکثیرسلولی بارزی درحالت دینامیک نسبت به حالت استاتیک مشاهده شد.

پلی وینیلیدن فلوراید، نانولوله های کربنی چند دیواره ، راکتور زیستی ، شرایط دینامیک