مطالعه آزمایشگاهی و عددی ابعاد و موقعیت بهینه دیوارههای سپری، بلانکت و زهکش جهت کاهش نیروی زیرفشار، دبی نشت و گرادیان خروجی در پی سدهای انحرافی

دیوارههای سپری، کف بند و زهکشها از جمله تمهیداتی هستند که به منظور کاهش نشت، زیرفشار و شیب خروجی در پی نفوذپذیر سازههای آبی مورد استفاده قرار میگیرند. به منظور مطالعه درجه تاثیر این راهکارها بر تغییر پارامترهای هدف، نتایج حاصل از انجام آزمایشهای مختلفبر روی یک مدل آزمایشگاهی به همراه حل معادله لاپلاس با روش اجزای محدود مورد بررسی و مقایسه قرار گر فات. نتاایج تحقیاش نشان دادبهترین مکان قرارگیری دیواره سپری جهت کاهش نشت و شیب خروجی در انتهای کف بند و جهت کاهش زیرفشار بالادست کف بناد اسات. مشاهده گردید وجود بلانکت با هر طول دلخواه سبب کاهش توام هر سه پارامترهدف میگردد. همچناین بهترین موقعیات قرارگیاری زهکشجهت کاهش نیروی زیرفشار در فاصله یک سوم طول کف بند از ابتدای کف بند است. بسته به موقعیت عمقی و قطر زهکش، بهترین موقعیتقرارگیری زهکش جهت کاهش گرادیان خروجی میتواند دوسوم طول کف بند از ابتدای کف بند و یا انتهای کف بند باشد. باا نزدیاک شادن زهکش به کف پی و افزایش قطر زهکش نیروی زیرفشار و گرادیان خروجی کاهش خواهد یافت. معادلات و نمودارهایی بدون بعد نیاز جهت استخراج میزان تاثیر پارامترهای هدف در حضور هر یک از اجزای فوق ارائه گردید.

Keywords:

دیواره سپری , کف بند , زهکش , زیرفشار , نشت , گرادیان خروجی