کیمیا سرگلزایی - کارشناسی آموزش کودکان استثنایی دانشگاه پردیس فاطمه زهرا یزد

هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری فردی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر زابل بود. پژوهش حاضراز منظر هدف، جز تحقیقات کاربردی محسوب می گردد که با توجه به شیوه ی گرداوری کردن داده ها جز پژوهش های شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه تحقیق حاضر را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در مدارس شهر زابل مشغول به تحصیل هستند و تعداد کل آنان برابر با۷۷۵ می باشد، تشکیل می دادند که با توجه به فرمول کوکران تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان مورد مطالعه به شکل هدفمند به عنوان حجم نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. گرداوری اطلاعات در این پژوهش به دو روش صورت گرفته است: ۱- روش کتابخانه ای و۲- روش میدانی استفاده گردیده است. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری فردی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر زابل تاثیرات مثبت و معناداری دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که آموزش مهارت های ارتباطی دارای تاثیر مثبت و معنا دار بر سازگاری گروهی دانش آموزان دختر متوسطه شهر زابل است. بر این اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش نشانگر آن است که آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری فردی و گروهی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر زابل تاثیرات مثبت و معناداری را دارد.

آموزش، مهارت های ارتباطی، سازگاری فردی و گروهی، دانش آموزان دختر.