محمد حسین جهانگیر - Professor, Renewable Energy and Environment, Faculty of New of Science and Technologies, University of Tehran
مهسا موسوی - Msc.Student of Ecohydrology, Faculty of New of Science and Technologies, University of Tehran

تداوم کمبود بارش نسبت به میانگین بلندمدت (خشکسالی هواشناسی)، باعث کاهش جریان آب رودخانه، افت تراز آب زیرزمینی و خشکسالی هیدرولوژیک می شود. هدف از این پژوهش، بررسی بهترین توابع توزیع تجمعی برای محاسبه خشکسالی بر اساس شاخص بارش استاندارد شده SPI و شاخص جریان سطحی استاندارد شده SSI   است. در این پژوهش ضمن بررسی توابع توزیع تجمعی به پایش خشکسالی ۵ ایستگاه مطالعاتی در استان تهران در بازه زمانی ۱۳۹۵ - ۱۳۶۴ در مقیاس سالانه پرداخته شده است. هم چنین مطالعه تطبیقی شاخص های خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک در این استان نیز مورد بررسی واقع گردید. نتایج نشان می دهند که مناسب ترین تابع توزیع تجمعی در ایستگاه درکه تابع لوگ لجستیک، در فیروزکوه و آبعلی تابع گاما، در نمرود تابع فتیگ لایف و در شریف آباد تابع بتا می باشند. در بین ایستگاه ها با توابع مناسب یاد شده، ایستگاه درکه با بیشترین مقدار P-Value (۹۹۶ /۰) و کمترین مقدار RMSE (۹۱۶ /۰) بهترین برازش را با تابع لوگ لجستیک داشته است. هم چنین وجود تشابه در روند خشکسالی های منتج از دو شاخص مختلف نشان می دهد که شاخص هواشناسی و هیدرولوژیک کاملا بر هم منطبق می باشند، به عبارت دیگر منابع آب سطحی در استان تهران به شدت از بارش تاثیرپذیر است.

Drought monitoring, Standardized Stream flow Index (SSI), Standardized Precipitation Index (SPI), Distribution Function, Tehran province, پایش خشکسالی, شاخص جریان سطحی استانداردشده (SSI), شاخص بارش استانداردشده (SPI), تابع توزیع, استان تهران