نقش بهینه سازی کاربری اراضی بر درآمد بهره برداران با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی سیمپلکس(مطالعه موردی: حوزه آبخیز چهل گزی سنندج)
عنوان مقاله: نقش بهینه سازی کاربری اراضی بر درآمد بهره برداران با استفاده از مدل برنامه ریزی خطی سیمپلکس(مطالعه موردی: حوزه آبخیز چهل گزی سنندج)
شناسه ملی مقاله: JR_JWMS-11-36_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JWMS-11-36_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین خالدیان - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان
داود نیک کامی - استادیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
خلاصه مقاله:
حسین خالدیان - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان
داود نیک کامی - استادیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
مدیریت منابع آب و خاک در حوزههای آبخیز همراه با افزایش درآمد بهرهبرداران از مهمترین اقدامات در زمینه ارائه الگوی صحیح استفاده از اراضی و بهینهسازی کاربری اراضی است. در این تحقیق با استفاده از مدل برنامهریزی خطی سیمپلکس و سامانه اطلاعات جغرافیایی، نقش بهینهسازی کاربری اراضی در حوزه آبخیز چهل گزی سنندج در سه گزینه شامل وضعیت موجود، وضعیت اعمال مدیریت و وضعیت استاندارد اراضی بررسی شد. نتایج نشان داد درآمد خالص سالانه در وضعیت اعمال مدیریت ۵۰/۲۲ درصد و در وضعیت استاندارد ۶۵/۱۴۳ درصد نسبت به وضعیت موجود افزایش خواهد یافت. نتایج تحلیل حساسیت سناریوها نشان داد که درگزینه وضعیت موجود وگزینه اعمال مدیریت، تغییر در سطح اراضی باغی و سپس مراتع بیشترین تاثیر را بردرآمد آبخیزنشینان دارند. حال آنکه درگزینه استاندارد اراضی، تغییر در سطح اراضی مرتعی و سپس باغات بر روی درآمد تاثیر زیادتری دارند. بر طبق نتایج بهدست آمده، درآمد خالص سالانه در وضعیت فعلی ۹۱/۲۲ درصد، در وضعیت اعمال مدیریت اراضی ۴۲/۴۱ درصد و در وضعیت استاندارد ۴۷/۱۴۲ درصد افزایش خواهد یافت. همچنین میزان درآمد در واحد هکتار در کاربری ترکیبی مرتع- بادامکاری، نسبت به کاربریهای دیگر در حدود سه برابر افزایش مییابد.
کلمات کلیدی: Chehel-Gazi watershed, linear programing, Land management, Land use, land use optimization, برنامه ریزی خطی, حوزه آبخیز چهل گزی, کاربری اراضی, مدیریت اراضی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1863317/