تمثیل و نماد دوگانه زن در مثنوی معنوی
عنوان مقاله: تمثیل و نماد دوگانه زن در مثنوی معنوی
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-20-78_014
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IAUZ-20-78_014
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرشته ارجمندی - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
احمدرضا کیخای فرزانه - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.نویسنده مسئول: keikhafarzaneh@lihu.usb.ac.ir
مصطفی سالاری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
خلاصه مقاله:
فرشته ارجمندی - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
احمدرضا کیخای فرزانه - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.نویسنده مسئول: keikhafarzaneh@lihu.usb.ac.ir
مصطفی سالاری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
زن در اشعار مولانا از سویی نماد عشق الهی، روح، جان، زمین و رویش است و از سوی دیگر، نماد جسم، نفس، دنیا و حرص است؛ سیمای دوگانه زن، نمودی از دوگانگی روح و جسم انسان است که بیانگر ابعاد نورانی و ظلمانی هستی است. زن نماد تجلی حق است و همزمان نماد نفس و شیطان و زمین. نمادها بازگوکننده عقاید نمادپردازان است. ازآنجاکه عقاید اجتماعی و نیز نگرش مولانا به زن، دارای دو جنبه منفی و مثبت است و از سوی دیگر، زن نیز دارای ویژگی ها و ابعاد مختلف است، نماد وی در اشعار مولانا، مدلول های متعدد و گاه مخالف پیدامیکند که به آنها اشارهخواهیمکرد.
کلمات کلیدی: مولوی, مثنوی معنوی, زن, ابعاد وجودی انسان, نماد, تمثیل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1863798/