مهرنوش جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
بهرام حبیبی هوشمند - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال
علی ماهر - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال

مقدمه و هدف: ترک شغل پرستاران یکی از مسائل مهم مدیران پرستاری مب اشد. عواملی بسیاری از قبیل استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری بر ترک شغل پرستاران تاثیر می گذارند. در این راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین استرس شغلی، کیفیت زندگی کاری و تمایل به ترک شغل پرستاران می باشد. روش کار: پژوهش کاربردی و توصیفی- همبستگی حاضر در سال ۱۳۹۵ در ارتباط با یک نمونه ۲۷۴ نفری از پرستاران بیمارستا نهای دولتی و خصوصی استان گیلان که به صورت تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند انجام شد. برای جمع آوری داد ه ها از پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی (۱۹۹۴)Eliot، کیفیت زندگی کاری (۱۹۷۳) Walton و تمایل به ترک شغل (۲۰۰۷) Kim  استفاده گردید. تحلیل یافته ها نیز توسط نرم افزار SPSS ۲۲ ، آمار توصیفی، آزمون T مستقل و ضریب همبستگی Pearson انجام شد. یافته ها: سطح استرش شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران و میزان تمایل به ترک شغل در آ نها در حد متوسط برآورد شد که در این میان استرس شغلی و تمایل به ترک شغل در پرستاران شاغل در بیمارستان های خصوصی بیشتر از پرستاران بیمارستان های دولتی بود (۰۵ / P<۰ ). همچنین همبستگی منفی و معناداری بین تمایل به ترک شغل و کیفیت زندگی کاری به دست آمد ( ۴۶۱ / P<۰/۰۱ ،r=-۰ )؛ درحالی که بین تمایل به ترک شغل و استرس شغلی همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد ( ۴۸۳ / P<۰/۰۱ ،r=۰). نتیجه گیری: بر مبنای نتایج مشاهده شد که بین کیفیت زندگی کاری و استرس شغلی با تمایل به ترک شغل همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین به منظور ماندگاری نیروی کار مجرب لازم است مدیران استراتژی های مناسبی را برای افزایش کیفیت زندگی کاری و کاهش استرس شغلی به کار گیرند.

Intention to leave, Nurses, Occupational stress, Quality of work life, استرس شغلی, پرستاران, تمایل به ترک شغل, کیفیت زندگی کاری