سیاوش اعتمادی نژاد - Mazandaran University of Medical Sciences
فرشته رستمی - Mazandaran University of Medical Sciences
جمشید یزدانی چراتی - Mazandaran University of Medical Sciences
فاطمه صغرا یوسفی گل افشانی - Mazandaran University of Medical Sciences

مقدمه و هدف: حضورنداشتن در محل کار به هر علتی، غیبت از کار تلقی می شود. غیبت های پزشکی می تواند به طور جدی تاثیر منفی بر عملکرد سازمان داشته باشد. مطالعه حاضر، به منظور بررسی شیوع و علل غیبت پزشکی در بین کارکنان شبکه بهداشت شهرستان جویبار صورت گرفت. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی- توصیفی است. جمعیت مورد مطالعه، کلیه کارکنان شبکه بهداشت شهرستان جویبار ( ۲۳۹ نفر) بوده است. اطلاعات از طریق چک لیست مشتمل بر دو قسمت: اطلاعات دموگرافیک و دلایل غیبت از کار (تعداد و طول مدت غیبت، بسامد غیبت، سابقه کار و وضعیت استخدام) و با مراجعه به واحد کارگزینی شبکه بهداشت و درمان شهرستان جویبار جمع آوری گردید. داده ها با آزمو نهای Chi-square و رتبه ای اسپیرمن در نرم افزار SPSS ۲۰ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی کارکنان ۳/ ۶± ۷۲ / ۳۵ سال بود. بیشترین افراد دارای غیبت پزشکی در گروه سنی ۳۹ - ۳۰ سال  (۱۲۲ نفر)، کارکنان استخدام رسمی، خانم های متاهل و افرادی با سابقه ۶ تا ۱۰ سال ( ۸۳ نفر) بودند. از بین بیماری های مورد بررسی، سرماخوردگی و اختلالات اسکلتی- عضلانی، بیشترین تکرار غیبت در بین کارکنان شبکه بهداشت را به خود اختصاص داده اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، یکی از مهم ترین علل قابل تغییر غیبت از کار، اختلالات اسکلتی- عضلانی می باشد؛ بنابراین می توان در راستای بهبود شرایط فیزیکی و ارگونومی کارکنان، پیشنهاداتی مانند: تهیه صندلی استاندارد و قابل تنظیم، میز کار مناسب، نصب نرم افزار ارگونومی (برنامه نرمش های محل کار) به مدیران اجرایی شبکه بهداشت و درمان ارائه کرد.

Healthcare providers, Prevalence, Sick leave, شیوع, غیبت پزشکی, کارکنان بهداشت و درمان