امیر مسعود ماه پیشانیان - Department of Chemical Engineering, Isfahan University of Technology
حمیدرضا شاهوردی - Department of Chemical Engineering, Isfahan University of Technology
محمد سیم جو - Sahand University Faculty of Petroleum and Natural Gas Engineering, Sahand University of Technology of Technology
محمدرضا زائری - School of Chemical and Petroleum Engineering, Shiraz University, Shiraz, Iran

با ورود میادین نفت به پایان مرحله تولید طبیعی، لازم است فن آوری های جدیدی جهت افزایش بازیابی هیدروکربن ها توسعه یابند. هدف این پژوهش بررسی اثر نانو ذرات سیلیکا بر تغییر ترشوندگی سنگ های کربناته و یافتن غلظت بهینه نانو ذرات است. چهار غلظت مختلف از نانو ذرات سیلیکا شامل: ۰۱/۰، ۰۲/۰، ۰۵/۰ و ۱/۰% وزنی در آب دریای رقیق شده با غلظت یون های مثبت ppm ۱۰۰۰ انتخاب شده و آزمایش های آشام خودبه خودی و زاویه تماس انجام گرفت. در این مقاله بدون استفاده از ماده فعال سطحی و فقط با استفاده از روش بر پایه اولتراسونیک، نانو سیال با پایداری قابل قبولی در طول مدت آزمایش حاصل شد. نتایج نشان داد که استفاده از نانو ذرات، تاثیر چشم گیری در میزان بازیابی نفت از سنگ های کربناته مخزنی دارد، به طوری که آشام خودبه خودی با آب دریای رقیق شده حاوی یون های مثبت با غلظتی در حدود ppm ۱۰۰۰ به عنوان سیال پایه، بازیابی برابر ۴۵/۱۰% داشت در حالیکه در غلظ ت های ۰۱/۰، ۰۲/۰، ۰۵/۰% وزنی نانو ذره سیلیکا در سیال پایه، میزان بازیابی نفت به ترتیب در حدود ۵/۱۱%، ۸۳/۱۰% و ۱۶/۲۲% حاصل شد. همچنین نتایج زاویه تماس نیز موید آن بود که نانو ذره سیلیکا تاثیر مثبتی بر تغییر ترشوندگی سطح سنگ کربناته دارد. برای اطمینان از عدم رسوب نانو ذرات در سنگ، تراوایی سنگ قبل و بعد از آزمایش آشام اندازه گیری شد که تغییر قابل توجهی مشاهده نگردید. همچنین، تاثیر مقدار اشباع آب اولیه درون سنگ در آزمایش آشام خودبه خودی با استفاده از نانو سیال نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سنگ حاوی آب اولیه نسبت به مغزه کاملا اشباع از نفت، میزان بازیابی نفت کمتری دارد.

Silica Nanofluid, Carbonate Rock, Low Salinity Water, Enhanced Oil Recovery (EOR), Wettability Alteration