نازنین چرچی - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران
اکرم توکلی - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران
علی اکبر بابالو - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران
محبوبه اجتماعی - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران
بهروز بیاتی - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران
یاسر بیات - مرکز تحقیقات مواد نانوساختار، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند تبریز ایران

در پژوهش حاضر، فرآیند هیدروایزومریزاسیون نرمال پنتان بر روی نانوکاتالیست سنتزی Pt/ZSM-۵ انجام شد و اثر پارامترهای عملیاتی از قبیل دما، فشار و نسبت هیدروژن به هیدروکربن مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که به دلیل گرمازا بودن این فرآیند، افزایش دما تاثیر نامطلوبی بر انتخاب پذیری ایزوپنتان دارد. هم‎چنین مطابق انتظار، با افزایش فشار، بازده فرآیند ایزومریزاسیون افزایش می‎یابد که می‎توان علت این پدیده را کاهش واکنش‎های هیدروکراکینگ به دلیل افزایش فشار دانست. یکی دیگر از پارامترهای موثر در ایزومریزاسیون آلکان‎های خطی، نسبت هیدروژن به هیدروکربن است که در این تحقیق اثر آن در دو بخش نسبت های بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در نسبت های پایین هیدروژن به هیدروکربن، با افزایش این نسبت، به دلیل اشغال سایت‎های فعال توسط هیدروژن، درصد تبدیل کاهش می یابد. در حالی که با هیدروژناسیون آلکن های سطحی و درنتیجه کاهش واکنش‎های کراکینگ، انتخاب‎پذیری نسبت به ایزوپنتان افزایش می یابد. در مقادیر بالای هیدروژن به هیدروکربن، تغییرات این نسبت تاثیری بر انتخاب‎پذیری نسبت به ایزوپنتان ندارد و تنها منجر به کاهش اندک در درصد تبدیل نرمال پنتان می شود

هیدروایزومریزاسیون, شرایط عملیاتی, زئولیت, نرمال پنتان, نانوکاتالیست Pt/ZSM-۵