مینا صیدی اسفهلان - فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف
میلاد عربلو - فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف
محمد حسین غضنفری - استادیار و مسئول اجرایی دوره مهندسی نفت در دانشگاه صنعتی شریف
سعید جمشیدی - استادیار دانشگاه صنعتی شریف

تزریق مواد فعال سطحی به عنوان یکی از روش های مهم و اساسی در ازدیاد برداشت نفت از مخازن کربناته مطرح می باشد. با توجه به جذب بالای بعضی از این مواد روی سطوح کربناته، پیش بینی بازده تولید نفت در صورت استفاده از این مواد با محدودیت هایی مواجه می شود. در این مقاله، جذب ماده فعال سطحی تریتون x -۱۰۰ روی سنگ کربناته بررسی شده است. به این منظور، محلول ماده فعال سطحی در تماس با سنگ کربناته خرد شده، قرار گرفته و پس از رسیدن به تعادل، میزان جذب آن روی سطح سنگ اندازه گیری شده است. مشاهده گردید که جذب این ماده در غلظت ppm ۵۰۰ به حد اشباع خود می رسد. با تطبیق مدل های جذب با نتایج حاصل از آزمایش، ایزوترم لانگ مویر به عنوان بهترین مدل با ثابت لانگ مویر برابر (grsol/gr surf) ۳۴/۱۷۳ و جذب ماکزیمم برابر (mg surf/gr rock) ۲۳/۱۹ محاسبه شده است. مقایسه جذب این ماده، روی سطوح کربناته با سطوح ماسه سنگ نشان می دهد که میزان جذب و تغییرات آن به خصوص در غلظت های بالای CMC، در سنگ کربناته به مراتب بیشتر از ماسه سنگ است. بنابراین، لازم است ترم جذب این ماده فعال سطحی و هدرروی آن هنگام تزریق در مخازن کربناته و شبیه سازی فرآیند تزریق در سنگ های کربناته، در نظر گرفته شود.

تریتون x- ۱۰۰, آزمایشگاهی, جذب سطحی, ایزوترم, سنگ کربناته