امیر کاظمی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، ایران
محمدعلی صالحی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، ایران
حمیدرضا پاکزاد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، ایران
جواد هنرمند - واحد زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، پردیس توسعه صنایع بالادستی نفت، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
نواب خدائی - واحد زمین شناسی، پژوهشکده علوم زمین، پردیس توسعه صنایع بالادستی نفت، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران

سازند فهلیان (کرتاسه آغازین) از مخازن مهم نفتی در بسیاری از میادین حوضه زاگرس به ویژه فروافتادگی دزفول و دشت آبادان محسوب می شود. به منظور بررسی ویژگی های رخساره ای، محیط رسوبی و کیفیت مخزنی این سازند در یک چاه از یکی از میدان های واقع در دشت آبادان، نتایج مطالعات پتروگرافی مقاطع نازک میکروسکوپی، آنالیز معمول مغزه (تخلخل- تراوایی) و نمودارهای پتروفیزیکی تلفیق شده است. آنالیز رخساره ای منجر به شناسایی ۹ ریزرخساره در توالی کربناته و ۲ پتروفاسیس در بخش کربناته- آواری توالی مورد مطالعه گردید. ریزرخساره های کربناته در زیرمحیط های لاگون و شول، درحالی که پتروفاسیس های مرتبط با بخش کربناته- آواری در زیر محیط پهنه جزر و مدی تفسیر شده اند. براساس شواهد به دست آمده در این مطالعه و مقایسه با نتایج مطالعات گذشته، می توان پیشنهاد نمود که سازند فهلیان در بخش کم عمق یک سکوی رمپ کربناته همشیب نهشته شده است. بررسی های پتروگرافی نشان می دهد که دیاژنز تاثیر عمده ای به صورت مثبت و منفی در سازند فهلیان داشته و به میزان عمده ای توزیع سیستم منافذ را کنترل نموده است. روش پتروفیزیکی لورنز اصلاح شده بر مبنای چینه نگاری جهت تعیین واحدهای جریانی استفاده گردید. نتایج نشان داد که این روش به خوبی ارتباط رخساره ها و فرآیندهای دیاژنزی را با واحدهای جریانی مختلف نشان می دهد و می تواند به طور موثر در واحد بندی مخزن استفاده گردد. براساس روش لورنز اصلاح شده، ۱۰ واحد جریانی شامل ۴ واحد مخزنی (۲ واحد سرعت و ۲ واحد معمولی)، ۳ واحد جریانی آشفته، ۲ واحد جریانی سدی و ۱ واحد جریانی حد واسط مخزنی/ بافلی شناسایی شد.

سازند فهلیان, دشت آبادان, رخساره ها, واحد جریانی, کیفیت مخزنی