کانی شناسی و بررسی روابط پاراژنتیکی اسکارن بوئین میاندشت، پهنه سنندج- سیرجان
عنوان مقاله: کانی شناسی و بررسی روابط پاراژنتیکی اسکارن بوئین میاندشت، پهنه سنندج- سیرجان
شناسه ملی مقاله: JR_GNF-4-2_007
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_GNF-4-2_007
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
asra yosefi - دانشگاه هرمزگان، دانشکده علوم
mohammad Ali Mackizadeh - دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم پایه، گروه زمین شناسی
Farimah Ayati - دانشگاه پیام نور، گروه زمین شناسی
خلاصه مقاله:
asra yosefi - دانشگاه هرمزگان، دانشکده علوم
mohammad Ali Mackizadeh - دانشگاه اصفهان، دانشکده علوم پایه، گروه زمین شناسی
Farimah Ayati - دانشگاه پیام نور، گروه زمین شناسی
منطقه بررسی شده در شمال غرب استان اصفهان در ۲۵ کیلومتری شمال غرب شهرستان داران قرار گرفته است. ترکیب سنگ شناختی توده نفوذی منطقه شامل گرانیت و گرانودیوریت و سری ماگمایی آن ها از نوع کالک آلکالن و محیط ژئوتکتونیکی آن ها قوس آتشفشانی است. گرانیت های منطقه با توجه به ویژگی های ژئوشیمیایی دارای ویژگی گرانیت های نوع I است. این توده گرانیتوئیدی، پی سنگ دگرگونی به سن پالئوزوئیک (؟) را قطع کرده و منجر به تشکیل مرمر- اسکارن و هورنفلس با رخداد محدود در منطقه شده است. براساس پژوهش های صحرایی و پتروگرافی، دو مرحله اصلی اسکارنی شدن (پیش رونده و پس رونده) در منطقه بررسی شده شناسایی شده است. مرحله پیش رونده با تشکیل مجموعه کانیایی بدون آب (گارنت، کلینوپیروکسن و ولاستونیت) مشخص می شود. در مرحله پس رونده سیلیکات های بدون آب، به مجموعه ای از کانی های سیلیکاتی کلسیمی آبدار (اپیدوت، ترمولیت– اکتینولیت، وزوویانیت) تبدیل شده و در نهایت با افزایش CO۲ محیط واکنش های کربناته شدن مجدد صورت گرفته و سبب تبلور و جانشینی دوباره کلسیت شده است. نتایج تجزیه های ژئوشیمیایی و مقایسه الگوی عناصر اصلی گرانیتوئیدهای منطقه با سایر گرانیتوئیدهای اسکارنی شناخته شده دنیا، نشان از انطباق این مجموعه با گرانیتوئیدهای مرتبط با اسکارن های تنگستن، مولیبدن و قلع دارد.
کلمات کلیدی: Intrusive rocks, Skarn, Buin Miandasht, Sanandaj – Sirjan Zone, توده نفوذی, اسکارن, بوئین میاندشت, زون سنندج سیرجان.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1865187/