محمد حسین قبادی - استاد گروه زمین شناسی د انشگاه بوعلی سینا همدان
رضا بابازاده - دانشجوی دکتری زمین شناسی مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
موسی اسفندیاری - کارشناس ارشد، رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

سنگ هایی که در معرض فرایندهای هوازدگی از قبیل ذوب - انجماد و تبلور نمک قرار می گیرند یکپارچگی خود را از دست داده و در طی زمان معینی تخریب می شوند. با افزایش تعداد و شدت چرخه های هوازدگی میزان این تخریب نیز بیشتر خواهد شد، هر چند که سرعت تخریب برای انواع مختلف سنگ ها متفاوت است. در این مطالعه دوام پذیری ماسه سنگ های سازند قرمز بالایی (منطقه آوج، جنوب غرب استان قزوین) در مقابل عملکرد چرخه های ذوب - انجماد و تبلور نمک، با استفاده از مدل تابع تخریب مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور تعداد ۹ نمونه ماسه سنگ (مشخص شده با حروف A، B، C، CG، S، S۱، Tr، Min و Sh) از بخش های مختلف سازند قرمز بالایی (در محدوده آوج – آبگرم) جمع آوری شده و پس از تعیین خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و کانی شناسی، در معرض آزمایش های ذوب - انجماد و تبلور نمک قرار داده شدند. مدل تابع تخریب این امکان را به ما می دهد که بتوانیم پارامترهای معنی داری از قبیل ثابت تخریب و نیمه عمر را برای انواع مختلف سنگ ها محاسبه کرده و درباره تخریب آنها اظهار نظر کنیم. نتایج به دست آمده از این مدل نشان می دهند که پارامترهای نیمه عمر و ثابت تخریب می توانند در کارهای مهندسی و با صرف کمترین هزینه و زمان، جهت تعیین دوام سنگ ها به کار روند. همچنین این مدل نشان می دهد که سرعت تخریب انواع مختلف ماسه سنگ ها متفاوت می باشند.

ماسه سنگ, سازند قرمز بالایی, مدل تابع تخریب, ثابت تخریب, نیمه عمر