سروش قاضی نوری - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
سهراب آقازاده مسرور - دانشجوی دکتری رشته مدیریت فناوری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران نویسنده مسئول: sohrab-aghazade@atu.ac.ir
محمد نقی زاده - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مجتبی حاجیان حیدری - استادیار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ایران

کاهش حاشیه سود و از بین رفتن مزیت های رقابتی گذشته شرکت ها در صنایع فرایندی را به سمت نوآوری با استفاده از قابلیت های دیجیتال برده است این مهم نیازمند ایجاد همراستایی راهبردی بین قابلیت های دیجیتال و برنامه ها و تصمیمات نوآوری است. این پژوهش با هدف بررسی ابعاد همراستایی متغیرهای قابلیت دیجیتال و استراتژی نوآوری و ایجاد چارچوبی برای سنجش آن انجام گرفته است. ابتدا با بررسی پیشینه مطالعات چارچوبی برای سنجش هر یک از متغیرها شکل گرفت و در ادامه پرسشنامه ای برای تحلیل ساختاری تاییدی مفاهیم و ابعاد شناسایی شده تدوین شد. این پرسشنامه با نظر ۹۹ نفر از متخصصان مدیریت نوآوری، فناوری های دیجیتال در صنعت و دانشگاه تکمیل شده است در نتیجه مشخص شد که برای سنجش میزان همراستایی بین قابلیت های دیجیتال و استراتژی نوآوری، می-توان خلق ارزش دیجیتال و فرایند نوآوری دیجیتال را برای استراتژی نوآوری، زیرساخت نوآوری دیجیتال و قابلیت نوآوری دیجیتال را برای قابلیت دیجیتال و همچنین مکمل بودن، موازنه و هماهنگی را برای متغیر همراستایی به عنوان ابعاد سنجش در نظر گرفت.

قابلیت دیجیتال, استراتژی نوآوری, همراستایی, نوآوری دیجیتال