سوسن طولابی - University of Mohaghegh Ardabili
موسی عابدینی - University of Mohaghegh Ardabili

هدف از این پژوهش، پهنه بندی خطر زمین لغزش حوضه آبخیز نوژیان با مدل های همپوشانی فازی، AHP و تکنیک GIS می باشد. در این مطالعه به منظور تهیه نقشه ی پهنه بندی خطر، ۹ عامل مورد بررسی قرار گرفت. این عوامل در محیط نرم افزار GIS به صورت نقشه تهیه و سپس طبقه بندی و وزن دهی شدند. این نقشه ها با نقشه ی پراکنش زمین لغزش های حوضه همپوشانی گردید تا نقش طبقات در پراکنش زمین لغزش ها مشخص شود. در نهایت، ۷ عامل لیتولوژی، شیب، جهت شیب، فاصله از گسل، کاربری اراضی، بارندگی و ارتفاع به عنوان عوامل موثر در زمین لغزش های حوضه شناسایی شدند. نقشه ی پهنه بندی خطر زمین لغزش بر اساس این هفت عامل و با روش های AHP و عملگر گامای فازی با لانداهای ۰.۷، ۰.۸ و ۰.۹ در محیط GIS تهیه شد. از شاخص جمع کیفی (Qs) نیز برای ارزیابی صحت نقشه های پهنه بندی استفاده شد. نتایج ارزیابی نقشه ها نشان داد که، مقدار شاخص Qs برای مدل AHP برابر با ۰.۷ و برای عملگر گامای فازی با لانداهای ۰.۷، ۰.۸ و ۰.۹ به ترتیب برابر با ۰.۷۵، ۰.۷۱ و ۰.۶۳ می باشد؛ بنابراین نتیجه می گیریم که عملگر گامای فازی با لاندای ۰.۷ نسبت به سایر روش های ارائه شده دارای مطلوبیت بهتری در پهنه بندی خطر زمین لغزش حوضه آبخیز نوژیان می باشد و منطقی است که هرگونه برنامه ریزی محیطی با توجه به آن صورت گیرد.

Landslide zonation, Nojian watershed, Fuzzy Overlay model, AHP model, Qs method, GIS., پهنه بندی زمین لغزش, حوضه آبخیز نوژیان, مدل همپوشانی فازی, مدلAHP, روش Qs, GIS.