مقایسه عملکرد روش انگشت نگاری و اندازه-گیری صحرایی فرسایش در منشایابی رسوبات آبی
عنوان مقاله: مقایسه عملکرد روش انگشت نگاری و اندازه-گیری صحرایی فرسایش در منشایابی رسوبات آبی
شناسه ملی مقاله: JR_JWMS-12-40_001
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JWMS-12-40_001
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
جمال مصفایی - Soil Conservation and Watershed Management Research Institute
محمدرضا اختصاصی - Yazd university
امین صالح پورجم - Soil Conservation and Watershed Management Research Institute
خلاصه مقاله:
جمال مصفایی - Soil Conservation and Watershed Management Research Institute
محمدرضا اختصاصی - Yazd university
امین صالح پورجم - Soil Conservation and Watershed Management Research Institute
نخستین گام برای اجرای برنامه های حفاظت خاک، تعیین اهمیت نسبی منابع رسوب و در نتیجه شناسایی مناطق بحرانی در داخل حوزه آبخیز می باشد. هدف این تحقیق مقایسه نتایج روش انگشتنگاری رسوبات و اندازهگیری صحرایی فرسایش برای منشایابی رسوبات آبی در حوضه ورتوان قزوین میباشد. بدین منظور از تحلیل تشخیص برای تعیین ترکیب بهینه ردیاب و از مدلهای چندمتغیره ترکیبی برای تعیین سهم منابع رسوب استفاده شد. برای اندازهگیری میزان فرسایش واحدهای سنگشناسی نیز از تلههای رسوبگیر استفاده شد. نتایج نشان داد سهم واحدهای رسوبی، آهکی و آتشفشانی در رسوبات خروجی حوزه به ترتیب برابر ۶/۴۷، ۴/۳۷ و ۱/۱۵ درصد و اهمیت نسبی این منابع از نظر رسوب ویژه به ترتیب برابر ۵۸/۱، ۰۴/۱ و ۴۸/۰ است. هم چنین میانگین حداقل و حداکثر وزن رسوبات تجمع یافته در تلههای رسوبگیر به ترتیب برابر ۲/۱۳ و ۶/۲۲۱ گرم برای واحدهای آهک اوربیتولیندار و پلاژیوکلازدار بود. در کل نتایج و کارآیی روش انگشتنگاری، توسط اندازهگیری های میدانی مورد تایید قرار گرفت. هم چنین اختلافات نتایج دو روش مورد استفاده را میتوان حاصل اختلاف مساحت واحدها و نیز عدم لحاظ نسبت تحویل رسوب مقاومتهای مکانی و فیلتری در روش اندازهگیری صحرایی دانست.
کلمات کلیدی: Discriminant analysis, multivariate mixing model, sediment source contribution, Vartavan, تحلیل تشخیص, مدل ترکیبی چندمتغیره, سهم منابع رسوب, ورتوان.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1866473/