فرشته حسن زاده
غلامرضا کمالی
حجت اله رنجبر
محمد حسینی سبزواری

شناخت پارامتر های هیدرولیکی سفره های آب زیرزمینی، به منظور مدیریت نمودن آن ها الزامی است. رایج ترین روش برای اندازه گیری این پارامتر ها، آزمایشات پمپاژ می باشد که مستلزم صرف هزینه و زمان بسیار است. انجام عملیات ژئوالکتریکی به روش سونداژ زنی، اطلاعات زیادی در ارتباط با وضعیت لایه های زیرزمینی در اختیار می گذارد. منطقه مورد مطالعه بخش رسوبی معدن سنگ آهن گل گهر است. رسوبات این منطقه به شدت گسل خورده و از نظر سنگ شناسی بسیار ناهمگن است و ترکیبات رسی و مارنی زیادی را شامل می شود. در این مقاله از داده های ژئوالکتریک، به منظور تخمین قابلیت انتقال آبخوان در مناطقی که هیچ آزمایش پمپاژی انجام نگرفته بود، استفاده شد. این کار از طریق رسم نمودار همبستگی بین ضریب قابلیت انتقال چند چاه پمپاژ و مقدار مقاومت عرضی کل در آن نقاط انجام گرفت. همچنین مقدار ضریب قابلیت انتقال از طریق معادلات آرچی- کوزنی و قانون اهم  دارسی محاسبه گردید و با مقادیر تخمین زده شده از طریق مقاومت عرضی کل مقایسه شد. در آخر مشخص گردید که مقدار قابلیت انتقال تخمین زده شده با استفاده از داده های مقاومت عرضی کل دقت بیشتری نسبت به روش معادلات تخمین تخلخل و معادلات کوزنی  کارمن دارد.

Transmissivity, Transverse resistivity, Archie equation, Porosity Formation, Gol-E-Gohar iron Mine, ضریب قابلیت انتقال, مقاومت عرضی کل, معادلات آرچی- کوزنی, تخلخل سازند, معدن سنگ آهن گل گهر