آزاده کریمی حسینی - University of Tehran
امید بزرگ حداد - University of Tehran
عبدالحسین هورفر - University of Tehran
کیومرث ابراهیمی - University of Tehran

مناسب بودن تراکم و توزیع باران­سنجها در شبکه­های باران­سنجی هر منطقه، گامی موثر در موفقیت طرحهای آبی و برنامه­ریزی­های منطقه­ای و استفاده موثر از اطلاعات می­باشد. در این پژوهش با استفاده از مفهوم آنتروپی انتقال اطلاعات، موقعیت ایستگاههای جدید باران­سنجی در شبکه باران­سنجی حوزه باتلاق گاوخونی با استفاده از داده­های بارندگی سالانه ایستگاه­ها (۱۳۸۵-۱۳۵۶) تعیین شد. برای مکان­یابی باران­سنجها با استفاده از دو الگوریتم ترتیبی و ژنتیک استفاده و برای هر الگوریتم دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی انتقال اطلاعات و بیشینه کردن متوسط آنتروپی انتقال اطلاعات، تعریف و سپس عملکرد مدلها با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان دهنده عملکرد بهتر و برتری نسبی الگوریتم ژنتیک بر الگوریتم ترتیبی با هر دو هدف بیشینه کردن حداقل آنتروپی (حداکثر ۳۱/۱+، ۳۴/۱+ و ۱۲/۰+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) و بیشینه کردن متوسط آنتروپی (حداکثر ۳۵/۰+، ۲۱/۰+ و ۰۲/۰+ درصد به ترتیب در نواحی یک، دو و سه) بود .

Rain- gauge, Site Selection, Transinformation Entropy, Genetic Algorithm and Sequential Algorithm., باران سنج، مکان یابی، آنتروپی انتقال اطلاعات، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم ترتیبی.