ارزیابی تغییرات فصلی کیفیت آب رودخانه تجن با استفاده از مدل شبیه سازی Qual۲kw
عنوان مقاله: ارزیابی تغییرات فصلی کیفیت آب رودخانه تجن با استفاده از مدل شبیه سازی Qual۲kw
شناسه ملی مقاله: JR_WMJI-10-36_006
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_WMJI-10-36_006
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجتبی ولی زاده پیرکلومی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مجتبی خوش روش - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمدعلی غلامی سفیدکوهی - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
خلاصه مقاله:
مجتبی ولی زاده پیرکلومی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مجتبی خوش روش - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمدعلی غلامی سفیدکوهی - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
دسترسی به آب شیرین و با کیفیت یکی از مهمترین موضوعات مطرح برای انسان امروز است. داشتن منابع آب سالم پیشنیازی ضروری برای حفظ کیفیت محیطزیست و رشد و توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. آبهای سطحی جاری یا رودخانهها از مهمترین منابع آب هستند که نقش مهمی در تامین آب موردنیاز فعالیت های مختلف مانند کشاورزی، صنعت، شرب و تولید برق دارند. در این پژوهش به ارزیابی کیفی رودخانه تجن در استان مازندران که به عنوان یکی از مهم ترین منبع تامین کننده آب در بخش های مختلف استان محسوب می شود، پرداخته شد و با استفاده از مدل شبیه سازی عددی کیفی (Qual۲kw)، بررسی روند تغییر پارامترهای کیفی آب نظیر اکسیژن محلول (DO)، اکسیژن خواهی بیولوژیکی (BOD)، اسیدیته (pH)، هدایت الکتریکی (EC)، نیترات (NO۳-) و فسفات (PO۴۳-) بررسی شد. بدین منظور میانگین دادههای موجود ماهانه از سال ۱۳۹۵-۱۳۸۵ در سه ایستگاه آب منطقه ای و محیط زیست در طول رودخانه به مدل وارد شد. واسنجی مدل بر اساس دادههای فصل کم آب (شهریور) و صحتسنجی مدل بر اساس دادههای فصل پرآب ( آذر و بهمن) انجام شد. نتایج حاصل از شبیه سازی رودخانه تجن نشان داد که مدل کیفی Qual۲kw برآورد مناسبی از شرایط کیفی رودخانه ارائه میدهد و این مدل توانست با دقت مناسب پارامترهای موردنظر را شبیه سازی کند. یافته ها نشان داد، علی رغم وجود منابع آلاینده نقطه ای و غیر نقطهای در مسیر رودخانه، عامل محدودکننده در تامین آب شرب و کشاورزی در پایین دست وجود ندارد. در کل مسیر رودخانه، کیفیت آب مناسب برای کشاورزی می باشد. تنها ایستگاه کردخیل به دلیل قرارگرفتن در پایین دست رودخانه در طبقه خوب و بقیه ایستگاه ها در طبقه عالی قرار دارند که قابل استفاده برای کشاورزی میباشد. برای مصارف شرب پس از بررسی غلظت یون های موجود در بیشتر نمونههای انتخابی در حد مطلوب بوده و در طبقه خوب و قابل قبول قرار گرفتهاند. حداکثر توان خودپالایی مربوط به حد فاصل پل تجن و کردخیل به میزان ۳۴۶/۷۴۸۵ تن در روز و حداقل آن مربوط به حد فاصل بین ریگ چشمه و پل تجن به میزان ۶۸۰۵/۱۰۲ تن در روز میباشد.
کلمات کلیدی: خودپالایی, منابع آلاینده, آلودگی آب, شبیه سازی, نیترات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1866711/