مسیب حشمتی - دانشیار، بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران
محمد قیطوری - دانشیار، بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران
محمدرضا غریب رضا - استادیار، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

رودخانه ها سیستم های اکوهیدرولوژیک پویایی هستند که نقش مهمی در کشاورزی، صنعت، گردشگری و پایداری محیطزیست دارند. با این وجود، منابع آب و دبی جریان آن ها متاثر از تغییر کاربری اراضی، فاضلاب های خانگی و صنعتی، پسماندهای کشاورزی، سدسازی های بیرویه و خشکسالی دستخوش تغییر و آلودگی است. هدف از انجام این پژوهش بررسی میدانی تغییرکاربری حوضه بالادست و تخریب پوشش گیاهی حاشیه رودخانه و عوامل موثر بر آن بود که در هفت بازه مختلف رودخانه دینور در استان کرمانشاه (سرشاخه ای از بالادست کرخه) طی سال های ۹۷-۱۳۹۵ انجام یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که به دلیل نهشته های حاوی سیلت و رس کواترنر در چهار بازه دشتی، رودخانه حالت مئاندری و شریانی داشته که در نتیجه برداشت نامناسب شن و ماسه و تغییر کاربری و حذف پوشش دائمی، به ویژه بیشه و چمنزارها و جایگزینی آن ها با گز رودخانه ای به همراه تشدید فرسایش شده است. هم چنین در این بازه ها رودخانه توسط رهاسازی انواع زباله و پسماندهای پلاستیکی و فضولات دامی و کشاورزی آلوده میگردد. در سرشاخه رودخانه برداشت شدید خاک برای فعالیت های عمرانی و راهسازی به همراه شخم بیرویه منشاء رسوبات ریزدانه است که در حین بارش توسط رواناب سریعا وارد سیستم رودخانه شده و گل آلودگی آب را سبب می گردد. به طورکلی مورفولوژی رودخانه دینور در حال تغییر است و منابع آب آن نیز دستخوش تغییرات و آلودگی جبران ناپذیر ناشی از تغییر کاربری، شخم نامناسب، فعالیت های بیرویه عمرانی، گردشگری محلی و ریختن انواع زباله در حریم رودخانه است که با روندی شتابدار ادامه دارد.

Improper Tillage, Jamishan Dam, Landuse Change, River Reach, Tamarix arceuthoides