محمدحسین جهانگیر - استادیار گروه انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران و نویسنده مسئول،
سیدجواد ساداتی نژاد - دانشیار گروه انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
پارسا حقیقی - کارشناسی ارشد مهندسی طبیعت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

ازجمله چالش های مهم پیش روی کشاورزی و منابع آب می توان به پدیده تغییر اقلیم و تاثیرات آن اشاره کرد. مدل های چرخش عمومی (GCM) بهترین اطلاعات درباره پاسخ جو به افزایش تمرکز گازهای گلخانه ای را می توانند فراهم کنند. ازآنجاکه خروجی این مدل ها دارای دقت مکانی و زمانی کافی برای مطالعات تاثیر تغییر اقلیم بر سامانه های هیدرولوژی نیست لازم است، داده­های خروجی مدل های چرخش عمومی کوچک مقیاس گردند؛ که در این پژوهش از روش ریزمقیاس نمایی آماری SDSM و برای ارزیابی تغییرات اقلیمی، از مدل گردش عمومی CanESM۲ که در گزارش پنجم IPCC آمده، تحت سه سناریوی RCP۲.۶، RCP۴.۵ و RCP۸.۵ استفاده شده است. از دادهای روزانه دمای کمینه و بیشینه ایستگاه سینوپتیک لار  استان فارس بهره گرفته و دما برای سه دوره زمانی برای سالهای ۲۰۴۰-۲۰۱۱(۲۰۲۰S)، ۲۰۷۰-۲۰۴۱(۲۰۵۰S) و ۲۰۹۹-۲۰۷۱ (۲۰۷۰S) پیش بینی شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مدل SDSM به خوبی دمای کمینه و بیشینه را پیش نمایی کرده و مدل مناسبی جهت ریزمقیاس نمایی پارامترهای اقلیمی دما برای ایستگاه سینوپتیک لار است. طبق خروجی های حاصل از مدل CanESM۲ در هر سه سناریو (RCP۲.۶، RCP۴.۵، RCP۸.۵) و هر سه دوره (۲۰۲۰S، ۲۰۵۰S،۲۰۷۰S) دمای کمینه و بیشینه افزایشی بوده است، به طوری که میزان این افزایش برای دمای کمینه و بیشینه دوره (۲۰۲۰S) به ترتیب بین ۱۲/۱ تا ۲۹/۱ و ۰۱/۲ تا ۳۰/۲ درجه سانتی گراد و میزان این افزایش برای دمای کمینه و بیشینه دوره (۲۰۵۰S) به ترتیب بین ۴۷/۱ تا ۳۵/۲ و ۶۱/۲ تا ۱۳/۴ درجه سانتی گراد و افزایش دمای دوره (۲۰۷۰S) نسبت به دوره پایه برای دمای کمینه و بیشینه به ترتیب بین ۴۶/۱ تا ۳۱/۳ و ۷/۲ تا ۹۴/۵ درجه سانتی گراد می باشد.

تغییر اقلیم, ریزمقیاس نمایی, مدل SDSM, مدل CanESM۲, ایستگاه سینوپتیک لار