محمدعلی جوادی - Ophthalmic Research Center, Reaserch institute for ophthalmology and vision science, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
شیما طباطبایی - Ophthalmic Research Center, Reaserch institute for ophthalmology and vision science, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
حسن قاضی زاده هاشمی - Noor Ophthalmology Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدمهدی صدوقی - Ophthalmic Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
خلیل قاسمی فلاورجانی - Eye Research Center, IRAN University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مسعود ناصری پور - Eye Research Center, IRAN University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدرضا اکبری - Eye Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمود جباروند - Eye Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
شاهین یزدانی - Ophthalmic Research Center, Shahid Beheshti University of MedicalSciences, Tehran, Iran
ساره صافی - Ophthalmic Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Science, Tehran, Iran
غلامرضا خاتمی نیا - Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
مجید فروردین - Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
مجید ابریشمی - Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran

زمینه و هدف: توسعه آموزش فلوشیپ، به دلیل نقش دانش آموختگان در ارائه خدمات پیشرفته، از سیاست های راهبردی است. هدف این پژوهش، ارزیابی همه جانبه وضعیت موجود آموزش فلوشیپ چشم پزشکی در ایران است. روش: این آینده پژوهی کیفی با روش تحلیل تماتیک صورت پذیرفت. یازده نفر از مطلعین کلیدی در زمینه توسعه آموزش فلوشیپ چشم پزشکی به صورت هدفمند انتخاب شدند و در اسفند ۱۴۰۱، طی یک جلسه پنل به بحث متمرکز پرداختند. یافته­ها: در این مقاله، ارزیابی خبرگان در دو محور نقاط قوت و چالش­ها، در قالب ۲۳ درون مایه اصلی و ۶۵ درون مایه فرعی ارائه می­شود. ۷ درون مایه اصلی نقاط قوت، شامل: سیاست­گذاری موفق در آموزش چشم پزشکی، نظام­مندی آموزش فلوشیپ، اثربخشی آموزش فلوشیپ چشم پزشکی، افزایش انگیزه رشد آکادمیک، توانمندسازی استادان، بهبود دسترسی به خدمات پیشرفته، کنترل انجام جراحی هایی که از نظر اندیکاسیون پرسش برانگیز هستند. ۱۶ چالش اصلی عبارتند از: کیفیت پایین آموزش بعضی مراکز، عدم جامعه نگری، ضعف اخلاق حرفه ای، وضع نامناسب تحقیقات، ناکارآمدی نظام نظارتی، فقدان نظام موثر برنامه ریزی نیروی انسانی، عدم آینده نگری، عدم جامع نگری، ناکارآمدی نظام متمرکز پذیرش، ظرفیت نامتعادل، تیترگرایی برای درآمدزایی، اجتناب از انجام جراحی پرخطر، انجام جراحی چشم در زمینه غیر از فلوشیپ خودشان، تعرفه های غیرجذاب، توزیع نامناسب تجهیزات، نبود زیرساخت تکنولوژیکی نوین. نتیجه گیری: براساس اجماع خبرگان، برنامه­ریزی آینده­نگرانه، برای حفظ دستاوردها، رفع چالش­ها و ارتقای این دوره­ها در راستای دورنمای مطلوب، موثر است.

Forecasting, Health Policy, Ophthalmology, Program Development, Medical Education, آموزش پزشکی, پیش بینی آینده, توسعه برنامه, چشم پزشکی, سیاست بهداشت