بهینه یابی مدل چند دوره ای برنامه ریزی توسعه ظرفیت در صنعت برق با ملاحظه محدودیت انتشار دی اکسیدکربن
عنوان مقاله: بهینه یابی مدل چند دوره ای برنامه ریزی توسعه ظرفیت در صنعت برق با ملاحظه محدودیت انتشار دی اکسیدکربن
شناسه ملی مقاله: JR_ATE-10-3_004
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_ATE-10-3_004
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی دین محمدی - استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه زنجان،
زین العابدین صادقی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
نسرین داودخانی - کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه زنجان
خلاصه مقاله:
مصطفی دین محمدی - استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه زنجان،
زین العابدین صادقی - دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
نسرین داودخانی - کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه زنجان
هدف از این مطالعه بررسی مدل بهینهسازی چند دورهای برنامهریزی توسعه ظرفیت در صنعت برق با ملاحظه سناریوهای مختلف انتشار دیاکسیدکربن میباشد. در این مطالعه با استفاده از مدل برنامهریزی خطی پویای بین دورهای، توسعه ظرفیت نیروگاهها در نرمافزار GAMS طراحی و مدلسازی شده است. تابع هدف مدل شامل کمینهسازی مجموع ارزش حال تنزیل شده هزینههای سرمایهگذاری، بهرهبرداری و نگهداری، سوخت و هزینه های زیستمحیطی در افق ۳۰ ساله و با محدودیتهای تعادل عرضه و تقاضا، ضریب پوشش سیستم قدرت، حداکثر ظرفیت جدید نصب شده، پتانسیل منابع و پایداری شبکه بوده است. مدل پیشنهادی در قالب سناریوها و تحلیل حساسیتهای مختلفی ارزیابی شده است. نتایج مطالعه نشان داد که در سناریو پایه بدون ملاحظات زیستمحیطی، تنها ظرفیت نیروگاههای فسیلی باید گسترش یابد. این در حالی است که در سناریو پایه با ملاحظات زیستمحیطی با کاهش همزمان هزینههای تولید و هزینه زیستمحیطی، ظرفیت نیروگاههای سیکلترکیبی، خورشیدی، اتمی و بادی به ترتیب گسترش یافته است. با در نظر گرفتن ملاحظات زیستمحیطی، سهم تولید نیروگاههای بخاری و گازی در افق برنامه ریزی نسبت به سال پایه از ۷/۲۷ و ۷/۲۲ درصد به ۵/۹ و ۴ درصد کاهش یافته است، اما سهم تولید نیروگاههای سیکل ترکیبی، اتمی، خورشیدی و بادی از ۸/۴۱، ۳/۲، ۱/۰ و ۱/۰ درصد به ۷/۷۲، ۵/۶، ۲ و ۳/۲ درصد افزایش پیدا کرده است. هزینه سرمایهگذاری (توسعه ظرفیت) سناریوی پایه با ملاحظات زیستمحیطی نسبت به سناریو پایه با افزایش ۶۰ درصدی به ۱۸۳ میلیارد دلار در افق برنامه ریزی میرسد و سناریو پایه با ملاحظات زیستمحیطی به صورت معنیداری هزینههای توسعه ظرفیت را افزایش می دهد. همچنین در سناریو تداوم تحریمها که حداکثر ظرفیت سالانه نیروگاههای تجدیدپذیر کاهش پیدا میکند، اهداف زیست محیطی محقق نمی شود. در تحلیل حساسیت مدل، نتایج حاکی از آن است که در سه حالت کاهش هزینه سرمایهگذاری، افزایش قیمت کربن و قیمت سوخت نیاز به سرمایهگذاری در گسترش ظرفیت نیروگاههای تجدیدپذیر میباشد.
کلمات کلیدی: بهینه سازی, مدل برنامه ریزی خطی, صنعت برق, انتشار دی اکسیدکربن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1867054/