سیدمهدی احمدی بالادهی - کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی، گروه مدیریت دولتی، واحد فیروزکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزکوه، ایران؛ مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی. نویسنده مسئول. رایانامه: (ahmadi۵۴@iran.ir)
علی دستور - دانشجوی دکتری، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران؛ عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی فراجا.

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، همبستگی محسوب می گردد. به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استاندارد مشارکت اجتماعی سادات احمدی بجستانی (۱۹۹۳) و پرسشنامه استاندارد نشاط اجتماعی استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه مشارکت اجتماعی ۰/۹۱و پرسشنامه نشاط اجتماعی ۰/۷۸به دست آمد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه شهروندان شهرستان بجنورد بین ۱۸تا ۵۰سال به تعداد ۳۴۷۰۰۰بوده که نمونه آماری براساس فرمول کوکران؛ ۳۸۴نفر می باشد. به منظور تحلیل استنباطی داده های حاصله از ابزارهای اندازه گیری از نرم افزار spss و ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مشارکت اجتماعی و مولفه های آن بر نشاط اجتماعی اثر مثبت و معناداری دارد. همچنین با توجه به آزمون فریدمن نیز به ترتیب بیشترین میانگین اختصاص به مسئولیت ذهنی و در نهایت مسئولیت عینی قرار داشته است. بنابراین هرچه میزان مشارکت اجتماعی در سطح رسمی و غیر رسمی در جامعه بیشتر باشد به همان میزان نشاط اجتماعی نیز بیشتر خواهد بود.

مشارکت اجتماعی, نشاط اجتماعی, مسئولیت ذهنی, مسئولیت عینی, شهروندان شهرستان بجنورد