سپیده ویس کرمی - گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
آرزو جعفری - گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ابوذر سلیمان زاده - گروه مهندسی نفت، دانشکده نفت، دانشگاه صنعت نفت، اهواز، ایران

بیش از ۶۰% از نفت کشف شده دنیا در سنگ های کربناته ذخیره شده اند. نفت‎دوست بودن اکثر این مخازن، باعث شده است که در بیشتر موارد کارایی سیلاب‎زنی آبی در آن‎ها، بسیار پایین باشد. به‎دلیل تاثیر منفی نیروهای موئینگی، آب تزریقی نمی‎تواند به سادگی در ماتریس‎های نفت دوست نفوذ کند و نفت را وادار به خروج از ماتریس کند. تغییر ترشوندگی سطح سنگ، در مخازن نفت‎دوست، به‎سمت حالات نسبتا آب‎دوست، به‎عنوان یکی از روش‎های بهبود بازیافت نفت مطرح شده است. روش های گوناگونی برای تغییر ترشوندگی مخازن وجود دارد که از بین آن‎ها می‎توان به استفاده از مواد فعال‎سطحی و آب‎های کم‎شور اشاره کرد. هر دو این روش ها در مطالعات گسترده ای و به طور جداگانه مورد بررسی قرارگرفته اند. در این پژوهش به بررسی اثر هیبریدی ماده فعال‎سطحی در محیط‎های کم‎‎شور پرداخته شد. بدین منظور، نمونه‎های نفت و سنگ مخزن از یکی از میادین جنوب ایران تهیه و مشخصات آن‎ها اندازه‎گیری شد. سپس آزمایش‎های آشام آب سازند، آب کم‎‎شور و ماده فعال‎سطحی AOT در حضور آب کم‎‎شور انجام شد. نتایج بهبود ضریب بازیافت نفت در حضور ماده فعال‎سطحی و آب کم شور را نشان داد. آشام ماده فعال‎سطحی آنیونی در محیط کم شور منجر به‎دست‎یابی به بازیافت ۵۶% از نفت خام C۱ و ۳۷% از نفت خام C۲ شد.

فرآیند آشام, تغییر ترشوندگی, ضریب بازیافت, مواد فعال‎سطحی, آب کم‎‎شور